Z daleka delikatna zieleń tej rośliny może przypominać cosmea (przestrzeń podwójnie pierzasta). Ale małe kwiaty z bliska wyglądają trochę jak maki - czerwone, z ciemną plamką na każdym płatku. W tym celu jest często nazywany „węglem w ogniu”. Bujna zieleń nie jest zbyt gęsto porośnięta kwiatami, wydają się być zakopane w zieleni. Ta interesująca roślina to letni adonis.
Wiele osób zna potężną Adonis springa - wczesną roślinę kwitnącą o złotych kwiatach i pierzastych liściach. który jest jednym z pierwszych kwitnących w ogrodzie. Ale nie wszyscy wiedzą, że wśród 32 gatunków z rodzaju Adonis z rodziny jaskierów są również gatunki jednoroczne. Jeden z nich nazywa się letnim adonisem. Jest rośliną flory rosyjskiej, charakteryzującą się rocznym cyklem rozwoju i czerwonymi kwiatami. Kwitnie, w przeciwieństwie do wiosennych adonisów, przez całe lato.
Adonis letni, czyli adonis letni (Adonis aestivalis), rośnie w naturze od południa zachodniej Syberii przez Azję Środkową, Kaukaz, Krym, południową Ukrainę po Europę Zachodnią i Afrykę Północną. Unika pustyń i wysokich gór (powyżej 2000 m npm), częściej spotykanych wśród zarośli, na łąkach, na stepach, poboczach dróg.
Jest to zioło jednoroczne 3-60, rzadko 100 cm wysokości. Pędy wyprostowane, proste lub rozgałęzione, bruzdowane, bez pokwitania. Liście są naprzemiennie, siedzące, podwójnie potrójnie pierzaste pocięte na cienkie liniowe segmenty. Kwiaty osadzone pojedynczo na wierzchołkach łodyg, mają koronę o jasnoczerwono-fioletowym kolorze o średnicy do 3,5 cm, z ciemnofioletowo-czarną plamką u podstawy płatka, z licznymi pręcikami i słupkami (30-40 szt.). Jest forma z pomarańczowymi płatkami z ciemną plamą. Ze względu na swój kolor zyskał potoczną nazwę „Coal on Fire”, aw krajach anglojęzycznych - „Bażantowe oko”. Płatki przyciśnięte do płatków, szeroko odwrotnie jajowate. Owoce - orzechy, mają charakterystyczny wystający nos.
Kwitnienie w przyrodzie (na przykład na Kaukazie) przypada na wiosnę, w maju-czerwcu, po czym roślina obumiera jako efemeroida. W centralnej Rosji zdobi ogrody przez całe lato - od czerwca do jesieni.
W naszych centrach ogrodniczych można znaleźć nasiona kilku odmian adonisa wiosennego czerwonego:
- Iglica - do 50 cm wysokości, płatki bez czarnych plam;
- Płonący węgiel - do 50 cm wysokości;
- Cherubino - do 30 cm wysokości, z kwiatami o średnicy 2-3 cm;
- Czerwony Kapturek
Reprodukcja
Adonis rozmnaża się przez letnie nasiona siewne. Nasiona nie kiełkują w 100%, więc musisz zebrać więcej nasion. Wysiew najlepiej wykonywać na otwartym terenie przed zimą - w ten sposób nasiona podlegają naturalnej zimnej stratyfikacji.
Roślinę tę można wysiewać wczesną wiosną, pod koniec kwietnia - na początku maja. Zaleca się poddawać nasiona zimnej stratyfikacji w temperaturze + 5 ° C przez kilka miesięcy przed siewem wiosennym. Wysiewać bezpośrednio w stałe miejsce w otwartym terenie lub w szklarni. Sadzonki pojawiają się spontanicznie, w ciągu 2 tygodni lub dłużej.
Początkowo rozwój sadzonek jest powolny. W razie potrzeby są rozrzedzane zgodnie ze schematem 25x30 cm, po czym są zacienione, a tydzień później karmione złożonym nawozem mineralnym.
Rozwój
Adonis letni rośnie na wszystkich glebach przepuszczalnych i niezbyt ubogich - gliniastych, gliniastych piaszczystych. Pożądane jest zapewnienie kwasowości gleby zbliżonej do obojętnej lub lekko zasadowej. Uwielbia słońce, choć przy sprzyjających warunkach atmosferycznych zakwitnie w półcieniu.
Tylko za pierwszym razem potrzebuje pielenia, ponieważ później tworzy gęstą pokrywę zieleni.
W okresach suszy potrzebuje podlewania. Opatrunek górny przeprowadza się nie tylko na początkowych etapach rozwoju, ale także w okresie pączkowania.
Za pomocą
Ta długo kwitnąca roślina jest idealna do ogrodów kwiatowych, zwłaszcza tych, które wymagają bujnej zieleni. Niskie odmiany dają oryginalne granice, a wysokie dobrze ukrywają brzydkie miejsca. Roślinę warto posadzić między kwitnącymi wiosną krzewami.
Na zachodnich i wschodnich stokach skalistych wzgórz roślina dobrze komponuje się z pierwiosnkami, arabisami, nadmorskimi lobulariami.
Kwiaty cięte dobrze trzymają się cięć, bukiety przyciągają delikatnymi liśćmi i jasnymi kwiatami.
Oprócz właściwości dekoracyjnych, lecznicze są również nieodłączne w letnich adonisach. W Europie jest to roślina farmakopealna. Jednak wszystkie części rośliny są trujące, a połknięcie może powodować nie tylko nudności i ból żołądka, ale także poważniejsze konsekwencje - drgawki, dezorientację. Dlatego należy z nim uważać i nie pozwalać sobie na przygotowywanie i stosowanie leków.
