Przedstawiciele tego licznego rodzaju z rodziny o tym samym imieniu Dioskoreinov osiedlili się głównie w krajach tropikalnych i subtropikalnych, a głównie w Azji. Tam, podobnie jak w Ameryce Środkowej, uprawiany jest pod nazwą ignam. Ponieważ w tej kulturze w różnych krajach uprawiano bulwy dzikiego ignamu ( Dioscorea bulbifera ), naprzeciwko Dioscorea ( Dioscorea opposit a ) i Dioscorea włochatego ( Dioscorea villosa ), powszechne w Ameryce Północnej. Pamiętasz, jak mama z Gone With the Wind próbuje nakarmić Scarlett batatami przed pójściem na bal Wilkesa?
Wiele rodzajów jest stosowanych w tradycyjnej medycynie chińskiej w leczeniu różnych chorób, na przykład kłącza dioscorea są stosowane w przypadku długotrwałej niestrawności, kaszlu, bezpłodności. Dioscorea włochaty jest stosowany w medycynie ludowej jako środek przeciwreumatyczny oraz w homeopatii na zapalenie okrężnicy.
Ale w naszym kraju można znaleźć dwóch szczególnie odpornych przedstawicieli. Dioscorea nipponica ( Dioscorea nipponica ) rośnie na Dalekim Wschodzie , a kaukaska dioscorea ( Dioscorea caucasica ) na Kaukazie . Obie są dość rzadkimi roślinami i dlatego są wymienione w Czerwonej Księdze. Są to dwupienne winorośle zielne z poziomymi kłączami.
 |  |
Dioscorea Caucasian ma liście w kształcie jajowato sercowatych, ze spiczastym, wydłużonym końcem i dobrze widocznymi żyłkami, które są zebrane w okółki w dolnej części i ułożone naprzemiennie w górnej części łodygi. W Dioscorea Nipponskaya liście są ułożone naprzemiennie, blaszka dolnych liści jest siedmiopłatkowa, górna ma 3-5 klapek. Kwiaty Dioscorea są niepozorne, zielonkawo-białe, pręcikowe kwiaty zebrane są w pół-parasolki, a słupki - w pędzelku. Owocem jest trójkomórkowa kapsułka o bardzo nietypowym kształcie. Suszone owoce mogą być dobrym dodatkiem do wytrawnego bukietu. Kapsułka zawiera zwykle 3 płaskie nasiona otoczone przezroczystym skrzydełkiem. Rośliny kwitną od czerwca do lipca, owoce dojrzewają do września. W naturze kaukaska Dioscorea występuje na wapieniach i glebach wapiennych. Toleruje silne cieniowanie, preferuje lasy dębowe i grądowe.Dioscorea nipponskaya rośnie głównie na obszarach po wycinkach i pożarach. Trudno jej konkurować z innymi szybko rosnącymi gatunkami zielnymi.
 |  |
Z czego słyną te rośliny, które otrzymały swoją botaniczną nazwę na cześć wielkiego starożytnego lekarza Dioscoridesa?
Tropikalne gatunki Dioscorea są używane w medycynie ludowej w wielu krajach. Większość z nich zawiera saponiny steroidowe, czyli grupę substancji o działaniu hormonalnym lub mogących służyć jako źródło preparatów hormonalnych kortykosteroidów. Leki Diosponin i Polisponin otrzymano od Dioscorea Caucasian i Dioscorea Nipponskaya, które były stosowane w leczeniu i profilaktyce miażdżycy. Ale niestety powierzchnia tych roślin okazała się niewielka, rezerwy surowców są niewystarczające, rośliny zostały odnowione po długich zbiorach, kultura okazała się pracochłonna. Zapominano o tych roślinach, zaprzestano przygotowań.
Ale ta piękna i użyteczna roślina jest bardzo łatwa do uprawy w Twojej witrynie. Doskonale ozdobi każdą altanę, pergolę, ścianę domu. Pomoże też w walce ze stwardnieniem rozsianym. Ogólnie rzecz biorąc, jest piękny i pożyteczny.
Uprawa i rozmnażanie
Chcę od razu ostrzec, że rozmnażanie przez nasiona jest raczej trudne. Do ich kiełkowania potrzebna jest wysoka temperatura około 25-30 stopni przez długi czas. Sadzonki rozwijają się raczej wolno. Dużo łatwiej jest rozmnażać go kawałkami kłączy wiosną lub jesienią. Kłącza z pąkami pokrojonymi na 6-7 cm kawałki sadzi się wiosną lub jesienią na głębokość 10-12 cm w odległości 20-30 cm od siebie.
Lepiej jest wybrać miejsce na dioscorea ciepłą, z neutralnymi, nie ciężkimi w teksturze glebami. Miejsca, w których wilgoć utrzymuje się przez długi czas na wiosnę, nie są odpowiednie. Nie powinieneś wybierać całkowicie zacienionych miejsc i obszarów wzdłuż północnej ściany. W tych warunkach dioscoreas prawie nie kwitną i nie owocują. Jeśli gleby na twojej stronie są zbyt kwaśne, pamiętaj, aby je wyprodukować. W naturalnych siedliskach roślina ta rośnie na glebach obojętnych lub nawet lekko zasadowych. Ponadto wszystkie wieloletnie chwasty kłączowe i wysysające korzenie muszą być starannie wyselekcjonowane na miejscu. W pierwszym roku po posadzeniu, gdy dioscorea przyzwyczaja się do nowego miejsca, chwasty z łatwością ją zatykają. I musi być wsparcie. Bez niego rośliny gorzej rozwijają się i wyglądają mniej dekoracyjnie.
Pielęgnacja polega na odchwaszczaniu i rozluźnianiu. W pierwszym roku po posadzeniu, przy bardzo suchej pogodzie, rośliny można podlewać i jednocześnie karmić nawozami mineralnymi. Praktycznie nie ma na niego wpływu szkodniki i choroby.
Skład chemiczny
Surowce można kopać przez 3-4 lata życia. Kłącza zbierane są jesienią lub wczesną wiosną przed odrostem. Są wykopywane łopatą, strząsane z ziemi, myte w zimnej wodzie i krojone na kawałki. Możesz suszyć korzenie na słońcu, na strychu lub w suszarce w temperaturze 60-70 stopni. Dobrze wysuszone surowce pękają przy zginaniu. Możesz go przechowywać do 3 lat.
Korzenie większości typów dioscorea zawierają saponiny steroidowe, których ilość w suchych kłączach dioscorea, w zależności od gatunku, wieku kłącza i warunków wzrostu, może sięgać 10%. Jest to przede wszystkim dioscyna, z której poprzez hydrolizę otrzymuje się diosgeninę. Dzięki tym związkom roślina była wykorzystywana do pozyskiwania leków przeciwzapalnych (w naszym kraju), a także do tworzenia leków o działaniu hormonalnym (za granicą). Nawiasem mówiąc, próbowali stworzyć środki antykoncepcyjne na bazie ignamu, ale w przeciwieństwie do syntetycznych skuteczność była niewystarczająca.
Teraz o tym, jak wykorzystać tę cudowną roślinę, a raczej dwa gatunki, które możemy uprawiać na naszej stronie.
Zastosowanie lecznicze
Odwar i proszek z kłączy ma działanie przeciwzapalne, hipotensyjne, moczopędne, obniża poziom cholesterolu i krzepnięcie krwi. Dioscorea jest przepisywana na miażdżycę ogólną, mózgową i wieńcową, w początkowej fazie jest stosowana w profilaktyce. Z reguły prowadzi to do normalizacji snu i ciśnienia krwi, a także do obniżenia poziomu cholesterolu we krwi. Leczenie odbywa się w cyklach 20-30 dni z 7-10 dniowymi przerwami przez 3-6 miesięcy.
Aby przygotować napar, weź 1-2 g wstępnie pokruszonych kłączy, zalej szklanką wrzącej wody i trzymaj w łaźni wodnej w emaliowanej misce przez 30 minut. Schłodź w temperaturze pokojowej, przefiltruj i weź 1 łyżkę stołową 3 razy dziennie po posiłkach. Saponiny zawarte w dioscorea przyjmowane przed posiłkami mogą podrażniać przewód pokarmowy.
Pamiętaj jednak, że dioscorea to potężne lekarstwo, aw przypadku przedawkowania może pojawić się swędzenie, pocenie się i zmniejszenie apetytu. W takim przypadku należy zmniejszyć dawkę lub przerwać jej stosowanie, a nawet lepiej najpierw skonsultować się z lekarzem.
