Do sadzenia wrzosu najlepiej jest zająć otwarte, słoneczne miejsce, ale można je sadzić w lekkim półcieniu. Wrzos nie toleruje dużej zawartości wapnia w glebie. Z tego powodu wybiera się miejsce, w którym nie dodano wapna ani mąki dolomitowej.
Najlepszą glebą do uprawy wrzosów jest piaszczysta gleba leśna z dodatkiem półgniłych igieł lub mieszanki torfu, piasku, ściółki iglastej (3: 1: 2). Ponieważ podłoże musi być kwaśne (pH 4,5-5,5), do przygotowania mieszanki konieczne jest użycie niezneutralizowanego torfu imbirowego. Na glebach gliniastych do odprowadzenia nadmiaru wody wymagane jest urządzenie odwadniające.
Sadzenie i pielęgnacja Eriki są dość proste. Aby uzyskać dobry wzrost i obfite kwitnienie, rośliny należy sadzić w słonecznym miejscu lub w lekkim półcieniu. Lądowiska należy chronić przed wiatrem. Podobnie jak inni przedstawiciele ja. wrzos, e. zielarz preferuje gleby lekkie, piaszczyste, próchniczne. Można go również sadzić na dobrze uprawianych glinach, jeśli istnieje niezawodny drenaż. Gleba powinna być lekko kwaśna lub obojętna. Można go przygotować z równych części torfu, piasku i darni.
Biorąc pod uwagę, że erica odmianowa i wrzosy przybywają do Rosji ze szkółek europejskich, najlepszym okresem na ich sadzenie jest wiosna . Następnie w ciągu sezonu mogą się przystosować, jak się zakorzenić, pędy mają czas na dojrzewanie przed nadejściem chłodów, a roślina lepiej znosi zimę. Jesienne sadzenie prowadzi do gwałtownej zmiany temperatury: eriki z ciepłej, prawie letniej europejskiej pogody wpadają w nasze warunki klimatyczne, kiedy we wrześniu możliwe są przymrozki, a przymrozki są prawdopodobne pod koniec października i na początku listopada przy braku pokrywy śnieżnej. W rezultacie pędy są silnie zamarznięte, a czasem cały krzew ginie.
Przed posadzeniem kulki korzeniowej podlej lub zanurz doniczki w wodzie, aby całkowicie zwilżyć kulkę korzeniową. Pielęgnacja w przyszłości polega na obowiązkowym ściółkowaniu gleby wokół krzewów torfem, zrębkami lub korą sosnową. Wpływa to pozytywnie na rozwój wszystkich przedstawicieli wrzosów, gdyż hamuje wzrost chwastów, zachowuje wilgoć i luźność gleby.
Wiele odmian wrzosu i eriki jest odpornych na suszę i wytrzymuje długotrwały brak wilgoci w glebie. Jednak gleby piaszczyste, a zwłaszcza torfowe, szybko wysychają bez regularnego podlewania, a te ostatnie są wtedy słabo nasycone wilgocią. Dlatego ważne jest monitorowanie stanu gleby na obszarach z wrzosami i erickami, a przy braku opadów atmosferycznych konieczne jest podlewanie, które jest również obowiązkowe w przypadku młodych nasadzeń.
Heather i Erica nie znoszą świeżego łajna. Do nawożenia pogłównego najlepiej stosować kompletny nawóz mineralny, np. „Kemira universal” (20-30 g / m2). Dobry efekt daje specjalny nawóz do rododendronów i azalii, aplikowany zgodnie z instrukcją na opakowaniu lub w niższej dawce, ponieważ wszyscy przedstawiciele wrzosu nie tolerują dobrze wysokich stężeń minerałów. Aby zapobiec poparzeniom, unikaj kontaktu roztworu z liśćmi. Są karmione raz w roku wiosną (koniec kwietnia - początek maja).
W pierwszych dwóch latach po posadzeniu pędy nie są przycinane. W przyszłości przeprowadza się umiarkowane przycinanie formujące. Wrzos przycinany jest późną jesienią, po kwitnieniu lub wczesną wiosną; erika - zaraz po kwitnieniu. W tym przypadku pęd jest cięty poniżej kwiatostanów. Podczas przycinania staraj się złapać jak najmniej starego drewna.
Przygotowanie wrzosu i eriki na zimę jest następujące. Późną jesienią, gdy gleba zamarza, wokół krzewów wylewa się torf lub suche liście. Z góry roślinę można przykryć świerkowymi gałęziami. Takie schronienie w bezśnieżną zimę ochroni nasadzenia przed uszkodzeniem przez mróz, a wiosną uchroni je przed spaleniem w jasnym wiosennym słońcu. W połowie kwietnia świerkowe gałęzie są usuwane, a torf i liście zgarniane z szyjki korzeniowej.
Planując nasadzenia należy mieć na uwadze, że maksymalny efekt dekoracyjny uzyskuje się umieszczając wrzos i erikę w tablicy składającej się z kilku grup odmian różniących się kolorem kwiatów i liści. Na 1 m2 sadzi się 6-8 odmian wysokich i 12-15 odmian słabo rosnących. W takim przypadku przy odpowiedniej pielęgnacji po 2-3 latach korony roślin zamkną się, a otrzymasz elegancki dywan, ozdobny od wiosny do jesieni. Takie nasadzenia należy umieszczać w pobliżu ogrodu skalnego, w ogrodzie skalnym, w pobliżu ścieżek lub w parterowej części ogrodu. Uzupełnione akcentami roślin iglastych tworzą kontrastowe, malownicze i bardzo efektowne kompozycje, które z czasem stają się jedną z najlepszych dekoracji ogrodowych.
S. Krivitsky
(Na podstawie materiałów czasopisma „Floriculture”, nr 4, 2004)
