Marya lśni w żółtej sukience,
Ona jest panną młodą, a Iwan panem młodym,
Jest w niebiesko-fioletowym kaftanie
I dostali wspólną łodygę dla dwóch osób.
Zawsze razem w nierozerwalnym związku
Wśród łąk spotykają się -
Ivan da Marya - w tym dźwięcznym imieniu
Znak wiernej niezmierzonej miłości!
Alexander Soloviev
Ivan da Marya to popularna nazwa kilku zupełnie różnych roślin. Czasami jest to nazwa trójkolorowego fioletu, czasami szałwii łąkowej, dlatego na niektórych obszarach zwyczajowo nazywa się barwinek i genewę wytrwałą, ale najczęściej ta nazwa jest znana jako dąb.
Roślina ta przyciąga wzrok nieoczekiwanym wyglądem kwiatów, wydaje się, że Ivan da Marya kwitnie jednocześnie żółtymi i niebieskimi kwiatami. Ten kontrast kolorów sprawia, że roślina ta jest niezwykle spektakularna i jasna. W rzeczywistości kwiaty tej rośliny są żółte, a nad nimi, jak niezwykły parasol, znajdują się jasnoniebieskie liście, które pokrywają same kwiaty.
Istnieje wiele popularnych nazw tej rośliny: dzwonek łąkowy, żółtaczka, trawa ivanova, lipa, ivanets, brat i siostra, medunka, wióry sroki, trawa skrofulna.
Z rośliną tą wiąże się wiele legend ludowych, głównie poświęconych zakazanej miłości. Jedna z najbardziej rozpowszechnionych opowieści folklorystycznych opowiada, jak rodzeństwo, Iwan i Marya, nie wiedząc o swoim pokrewieństwie, pobrali się, a kiedy dowiedzieli się, że są krewnymi, byli przerażeni tym, co się stało, ale nie mogli się rozstać. z przyjacielem, dla którego bogowie zamienili ich w piękny kwiat, który stał się symbolem lojalności.
Przez długi czas Słowianie nadawali kwiatom Iwana da Maryi silne właściwości magiczne. Uważano, że oderwani w noc Iwana Kupały, są w stanie stać się niezawodnym strażnikiem domu przed wszelkimi siłami zła i zaklęciami, a także strażnikiem szczęścia małżeńskiego.
Samo połączenie żółtych i niebieskich kolorów wśród Słowian było personifikacją symboli Kupały dwóch przeciwstawnych elementów - ognia i wody. Dlatego Ivan da Marya jest jednym z czterech kwiatów - atrybutów wieńca wróżbiarskiego na święto Iwana Kupały. Ludy słowiańskie wierzyły, że kwiat Iwana da Maryi pomaga zawiązać sojusz między człowiekiem a bogami, ponieważ w nim dwa nieprzejednane - ogień i woda - ziemskie i niebieskie znalazły swój związek na zawsze.
Legendy ludowe twierdzą, że zioło to pomaga osiągnąć harmonię między elementami yin i yang, dając wieczne szczęście.
A w Rosji istniał zwyczaj, aby w noc Kupały wziąć kąpiel parową miotłą od Iwana da Maryi, aby zyskać zdrowie, urodę i dobre samopoczucie.
Nazwa botaniczna Ivana da Marya to dąb mariannik ( Melampyrum nemorosum ). Jest to jednoroczne zioło półpasożytnicze o wysokości 15-50 cm, korzeń cienki, słaby, roślina łatwa do wyrwania z ziemi. Cała roślina pokryta jest krótkimi białawymi włoskami. Łodyga jest prosta, rozgałęziona. Liście przeciwległe, jajowate, lancetowate, długo ostro zakończone, całe. Kwiaty lekko opadające, na krótkich szypułkach, zwrócone z jednej strony, osadzone są pojedynczo w kątach liści górnych, tworząc luźne, jednostronne grona. Kwiat ma jasnożółtą koronę i wypustki w kolorze fioletowym, niebieskim lub szkarłatnym. Kielich ma kształt rurkowatego dzwonu, z czterema zębami, z których dwa są dłuższe. Owocem jest jajowata, spiczasta torebka. Nasiona są trójkątne, brązowe, wydłużone.
Ivan da Marya kwitnie późną wiosną i kwitnie prawie przez całe lato aż do jesieni. Nasiona dębu mariannik kiełkują jesienią, we wrześniu - październiku tworzą długi, rozgałęziony korzeń. Zimują pod ściółką, bezpośrednio na powierzchni gleby. Ich dalszy rozwój następuje wiosną, po stopieniu się śniegu.
Mariannik Dubravny dostosował się do rozprzestrzeniania się swoich nasion w bardzo oryginalny sposób. Mrówki działają jako dobrowolni dystrybutorzy nasion. Faktem jest, że nasiona tej rośliny przypominają ziarna pszenicy i mają „torebki” z aromatycznymi olejkami. A te oleje są bardzo popularne wśród mrówek, które ciągną nasiona. Dlatego tak często wzdłuż ruchliwych leśnych ścieżek mrówek pojawiają się gęste zarośla Iwana da Maryi.
Ta roślina jest półpasożytem. Na jego korzeniach znajdują się przyssawki, za pomocą których przyczepia się do korzeni innych roślin, a tym samym odżywia się ich sokiem. Ivan da Marya może pasożytować na wierzbach, leszczynie, olszy, świerku, a także na torebce pasterskiej, miodunce, senności, znacznie hamując rozwój roślin żywicielskich. To prawda, że po przedwczesnej śmierci osłabionych roślin żywicielskich ginie również ich pasożyt.
W Rosji dąb mariannik jest szeroko rozpowszechniony w strefach leśnych i leśno-stepowych części europejskiej. Częściej spotykane na obrzeżach, nieliczne lasy liściaste, wśród krzewów, na wilgotnych torfowych łąkach, na kredowych zboczach, leśnych pastwiskach, zwykle tworzące gęste zarośla.
W sumie rodzaj mariannik liczy 13 gatunków, wśród których najbardziej typowymi dla strefy europejskiej są dąb mariannik, mariannik ( Melampyrum arvens e ), mariannik ( Melampyrum pratense ), mariannik ( Melampyrum silvaticum ) i mariannik ( Melampyrum laciniatum ).
Ivan da Marya to roślina miododajna.
Ponadto kornik dębowy od dawna stosowany jest w medycynie ludowej, choć jest trujący. Odwary Iwana da Maryi stosuje się w chorobach serca i żołądka, a także przy nerwobólach i epilepsji; do kąpieli leczniczych - w leczeniu skaz, różnego rodzaju wysypek, egzemy, gruźlicy skóry, reumatyzmu. Roślina ma właściwości przeciwzapalne, owadobójcze i silnie gojące rany. Dąb Mariannik nie jest rośliną farmakopealną, choć obiecuje do badań farmakologicznych.
Jako surowce lecznicze wykorzystuje się kwiaty, łodygi, liście, a także owoce. Surowce lecznicze są zbierane w okresie kwitnienia rośliny. Suszenie odbywa się w dobrze wentylowanych pomieszczeniach.
Uwaga! Surowiec leczniczy z dębu należy przechowywać oddzielnie od innych roślin! Okres przechowywania suchych surowców wynosi do 10 miesięcy.
Używając tej rośliny do celów leczniczych należy pamiętać, że jest bardzo trująca, dlatego należy ją stosować wewnątrz pomieszczeń z dużą ostrożnością.
Owoce dębu mariannik zbierane są od lipca do września. Odwar z owoców służy do niszczenia szkodliwych owadów.
Mariannik Dubravny ma doskonałe walory dekoracyjne. W projektowaniu ogrodów może być stosowana jako roślina krawężnikowa lub np. W kompozycjach w stylu naturalnym wraz z innymi roślinami średniej wielkości, malowniczym drewnem driftowym i kamieniami.
Powszechne stosowanie tej rośliny na działkach ogrodowych utrudnia fakt, że mariannik jest półpasożytem.
Dziś można go zobaczyć tylko w ogrodach zielarzy lub indywidualnych miłośników roślin, na które ten kwiat najczęściej padał przez oszusta, który wyrósł z nasion przywiezionych na miejsce przez mrówki ogrodowe. Jednak nauczywszy się powstrzymywać jego „złe” przyzwyczajenia, można zaprzyjaźnić się z wyjątkową rośliną amulet, a ponadto z niezwykłym przystojnym mężczyzną, który wzbudzi prawdziwe zdziwienie i podziw dla gości.
