Niewielu rosyjskich odwiedzających Chelsey Flowers Show wie, że w pobliżu, zaledwie 15 minut spacerem od wystawy, znajduje się najstarszy angielski ogród botaniczny - Chelsea Physic Garden. Warto go odwiedzić nie tylko ze względu na swoją czcigodną historię, ale także jako jedyne w swoim rodzaju żywe muzeum i przykład ogrodu farmaceutycznego z najbogatszymi zbiorami. Została założona w 1873 roku przez Towarzystwo Farmaceutów w Londynie w celu wprowadzenia i badania roślin leczniczych, a także szkolenia farmaceutów-praktykantów. W ówczesnej Anglii ogród niezwiązany z uniwersytetem był czymś niezwykłym. A słowo „fizyka” oznaczało wówczas „naturalny” w przeciwieństwie do wszystkiego, co metafizyczne. Współczesny słownik Oxford Dictionary definiuje to słowo jako „lekarstwa”, a także jako „sztukę uzdrawiania”.
 |  |
Początkowo przeznaczono na niego 4 akry (1,6 ha) gruntu nad brzegiem Tamizy, obecnie powierzchnia ogrodu wynosi 3,8 ha (1,54 ha). Miejsca te były już wtedy znane ze swoich ogrodów i ogrodów warzywnych, było tam kilka dużych domów króla Henryka VIII. Farmaceuci wybrali to miejsce także ze względu na zacumowaną tu figlarnie pomalowaną barkę, która służyła do królewskich świąt i wypraw do zbierania roślin na zielniki. Miejsce to wyróżniało się również szczególnym mikroklimatem, który pozwolił zachować do dziś m.in. najstarsze drzewo oliwne w Wielkiej Brytanii rosnące w otwartym terenie.
 |  |
W pierwszej dekadzie istnienia ogrodu aktywnie poszukiwano ogrodnika, który mógłby nim zarządzać. Wreszcie przydzielono im farmaceutę Johna Watsona. Nawiązał kontakt z profesorem botaniki z Uniwersytetu w Leiden, Paulem Hermannem, w celu wymiany roślin i nasion, i wkrótce otrzymał od niego cztery sadzonki cedru libańskiego, które stały się jednymi z pierwszych uprawianych okazów w kraju. Te cedry nie przetrwały do dnia dzisiejszego, ale są uwiecznione na wielu starych rycinach. Jeden z cedrów przetrwał do 1903 roku, a jego potomstwo wciąż można zobaczyć w Cambridge. Do tej pory ogród publikuje corocznie Index Seminum w celu wymiany nasion z innymi ogrodami botanicznymi. A jej szklarnie, w których przechowywane są zbiory pożytecznych roślin ciepłolubnych, są uważane za najstarsze w Europie.
W 1712 r. Majątek kupił dr Hans Sloan (1660-1753). W 1716 r. Został pasowany na rycerza i wkrótce został prezesem Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego i Królewskiego Kolegium Lekarzy. Za warunkową cenę 5 funtów wydzierżawił to terytorium farmaceutom pod warunkiem, że ogród zachowa swój cel. Położył podwaliny pod przyszłość ogrodu, żądając, aby co roku sprowadzać do Towarzystwa Królewskiego pięćdziesiąt okazów nowych roślin. Tak więc od 1795 roku kolekcja została uzupełniona 2000 próbek i osiągnęła 3700.
 |  |
Sloane zmarł w wieku 93 lat, a jego zbiory i biblioteka stanowiły podstawę Muzeum Brytyjskiego, a następnie Muzeum Historii Naturalnej. Czynsz w wysokości 5 funtów jest nadal płacony jego spadkobiercom. Innym godnym uwagi wkładem Sloane'a było mianowanie Philipa Millera (1691-1771) na głównego ogrodnika, który poświęcił ogrodowi 50 lat swojego życia i uczynił go sławnym na całym świecie. Następnie został zastąpiony przez Williama Forsytha, od którego pochodzi nazwa forsycji.
 |  |
Miller prowadził aktywną wymianę nasion i roślin ze znanymi botanikami. Został autorem ośmiu numerów Poradnika ogrodnika, który stał się głównym przewodnikiem po uprawie roślin nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale także w Ameryce i został przetłumaczony na język niderlandzki, niemiecki, francuski. Stąd bawełna została sprowadzona do uprawy w nowej kolonii w amerykańskim stanie Georgia. Miller dostarczył również marzankę, z której uprawiano czerwoną farbę.
 |  |
Wiele roślin zostało po raz pierwszy opisanych przez Millera. W 1730 r. Ogród kilkakrotnie odwiedzał Karl Linnaeus, pozostawiając po sobie imię Miller. Teraz jest Ogród Młynarza z roślinami, które wprowadził.
 |  |
W 1732 roku Sloane położył kamień węgielny pod wspaniałą oranżerię, w której Miller mieszkał przez pewien czas z rodziną. Budynek ten nie zachował się, został rozebrany w połowie XIX wieku, kiedy nadszedł tu okres pewnego upadku. W 1899 r. Ogród przejęła Fundacja Miejska Parafialna, ale nadal służył jako baza dydaktyczna dla uczniów. W 1983 roku fundacja zdecydowała, że nie może dłużej wspierać ogrodu i po raz pierwszy w swojej 300-letniej historii została otwarta dla publiczności.
Północną część ogrodu zajmują budynki administracyjne, sale wykładowe, kawiarnia i sklep z pamiątkami, „tropikalny korytarz” szklarni. W szklarni naprzeciwko ciepłolubne egzotyczne leki są również uprawiane w doniczkach.
 |  |
 |  |
Rośliny z greckiej wyspy Krety są zbierane w śródziemnomorskiej szklarni, z których niektóre są endemiczne dla tej wyspy i są obecnie bardzo rzadkie w przyrodzie. Sporo roślin z Wysp Kanaryjskich - lawenda rzadka (Lavandula minutolii var. Minutolii, Lavandula pinnata) , monantes multivalent (Monanthes Polyphylla) , bruise Webb (Echium webbii) , bruise kolyucheplodny (Echium acanthocarpum), sideritis nut revolansuta (Sideritis nutian canalansuta) (Aeonium canariensis) , szałwia kanaryjska (Salvia canariensis) i szałwia Brussoneta (Salvia broussonetii) . Ciekawe rośliny - laurowy azor (Laurus azorica)z Azorów, ballota hirsuta z Hiszpanii, Stachys spreitzenhoferi z Grecji.
 |  |
 |  |
Dalej ogród jest podzielony żwirowymi ścieżkami na place, pośrodku ogrodu, na honorowym miejscu, stoi pomnik Hansa Sloana, wzniesiony w 1733 roku. Ale to jest kopia - oryginał, mocno zniszczony przez czas, znajduje się w British Museum. Z boku pomnika stoją dwa furmanki, z których jeden stanął tutaj z okazji 250. rocznicy śmierci Sloane, a drugi - z okazji 300-lecia K. Linneusza w 2007 roku.
 |  |
Obok pomnika znajduje się mały skalny ogródek, który jest jednak bardzo znany na świecie. Opiera się na fragmentach kamienia, które niegdyś stanowiły część Tower of London, oraz lawy bazaltowej używanej jako balast na statku Sir Josepha Banksa podczas jego podróży na Islandię w 1772 roku. Za ogrodem skalnym jest mały, ale bardzo piękny staw.
W ogrodzie znajdują się aleje Sir Josepha Banksa i innych znanych angielskich botaników - Williama Hudsona, Williama Curtisa, Johna Lindleya i Roberta Fortune - z roślinami związanymi z ich nazwami oraz ławkami, które pozwalają podziwiać wspaniałe widoki.
 |  |
Rośliny lecznicze umieszcza się głównie w łóżkach - to cecha projektu ogrodu. Nie podlegają żadnej taksonomii. Ale to naprawdę jest skarb świata. Oprócz roślin leczniczych zbierane są rośliny spożywcze i owocowe, a także poszukiwane przez przemysł perfumeryjny i kosmetyczny, wykorzystywane do produkcji i barwienia tkanin. Na terenie ogrodu stwierdzono rzadkie gatunki porostów i owadów. W stawie żyje wiele żab i traszek.
 |  |
Ogród ma przede wszystkim pokazać różnorodność użytecznych roślin i ich pochodzenie. Prace naukowe wciąż trwają - na przykład trwają badania nad paprociami z rodzaju Asplenium .
 |  |
Dla paproci wydzielono osobną szklarnię, nosi imię botanika i ogrodnika Thomasa Moore'a (1821-1887), który opisał wiele gatunków paproci i roślin nasiennych. Przy wejściu do niej piękny okaz drzewiastej paproci. Wśród bogatych kolekcji paproci są również sadzone inne rzadkie rośliny - fuksja leżąca (Fucsia procumbens) , żeń-szeń (Ranax ginseng) , Chloranthus fortunei .
 |  |
Koniec maja to świetny czas na odwiedzenie ogrodu. Kwitnące rzadkie piony - np. Piwonia zielna Kambesseda (Paeonia cambessedessii) , piwonia drzewna Potanina (Paeonia potaninii . Var potaninii) , rozrzucone na łóżkach lecznicze różowe kwitnące gałęzie Judah (Cercis siliquastrum) i niezwykle bujny Tamarix chetrehtychinkovogo (Tamarix tetrandra) . W ogrodzie i pojemnikach jest wiele delikatnych tulipanów.
 |  |
Wśród roślin gruntowych - różnorodność mięty i rabarbaru, rzadki podophyllum polyanthum (Podophyllum pleianthum) , mandragora (Mandragora officinarum) , stewia Fortune (Eupatorium fortunei), cyjanoza pełzająca (Polemonium reptans) , vaccaria hiszpanka (Vaccaria hispanica) , Petasites fargrans (Petasites fragrans () ) sarkokokka iglitselistnaya (Sarcococca ruscifolia var. chinensis) , ctiloforum shershavoplodny (Stylophorum lasiocarpum) , papier tetrapanaks lub chińskie drzewo papierowe (Tetrapanax papyrifera) .
 |  |
 |  |
 |  |
Miłośnicy roślin otrzymają tutaj nie tylko nową wiedzę, ale także prawdziwą przyjemność z spacerów po ogrodzie. Mimo niewielkiej powierzchni lepiej zaplanować na to co najmniej pół dnia. Odwiedzający Chelsea Flower Show nie będą mieli wystarczająco dużo czasu, zanim ogród zostanie zamknięty.
