Bakłażany zajmują szczególne miejsce wśród warzyw ze względu na niezwykły „grzybowy” smak i oryginalny kształt owoców. Uzyskanie plonu bakłażana nie jest takie trudne. Aby to zrobić, wystarczy mieć szklarnię filmową i przestrzegać podstawowych zasad techniki rolniczej. Podobnie jak w przypadku wielu długo rosnących roślin, połowa sukcesu w uprawie bakłażana zależy od jakości sadzonek.Bakłażany wysiewa się pod koniec lutego - początek marca. Wcześniej siew, jeśli nie można zapewnić dodatkowego oświetlenia, jest niepraktyczny. Ponadto przedwcześnie wyrosłe sadzonki do czasu sadzenia w szklarni będą silnie zarośnięte, co będzie miało zły wpływ na ich przeżywalność.
Możesz kupić ziemię do siewu w sklepie lub przygotować się. Aby to zrobić, musisz wymieszać 4 części nisko położonego torfu, 3 części próchnicy lub kompostu i 1 część piasku rzecznego. Trzy pudełka zapałek superfosfatu i szklankę popiołu drzewnego (lub pół szklanki siarczanu potasu) dodaje się do wiadra takiej mieszaniny, po czym dokładnie miesza.
Pudełka lub tace, w dwóch trzecich wypełnione pożywną glebą, dobrze się rozsypują i odstawiają na chwilę, aby gleba nasiąkła wilgocią. Następnie wciska się rowki o głębokości 0,5 cm i układa w nich nasiona w odległości około 1 cm od siebie. Tace przykrywa się szkłem lub folią, aby zabezpieczyć glebę przed wysychaniem i umieszcza w ciepłym miejscu (optymalna temperatura 25 ° C) do momentu pojawienia się pędów. Po wykiełkowaniu pierwszych nasion folię należy natychmiast usunąć, a pojemniki z sadzonkami należy przestawić w chłodniejsze i jaśniejsze miejsce, aby zapobiec wyciągnięciu się sadzonek. Przerośnięte sadzonki są kandydatami do szybkiej śmierci z powodu „czarnej nogi” - jednej z najgroźniejszych chorób sadzonek.
U bakłażana uszkodzony system korzeniowy jest trudny do odtworzenia, dlatego też zrywanie (przesadzanie) sadzonek należy przeprowadzić jak tylko rozwiną się liścienie, aby jak najmniej je uszkodzić. Możesz uprawiać sadzonki bez zrywania, natychmiast układając nasiona w oddzielnych małych (około 0,1 l) doniczkach. Z czasem sadzonki przesadza się do większych doniczek, o objętości co najmniej 0,5 litra.
Bakłażan ma dużą powierzchnię liści (dwa razy większą niż pieprz), dlatego nie należy zapominać o częstym i obfitym podlewaniu sadzonek. Podczas wzrostu zapotrzebowanie roślin na wodę wzrasta. Ponieważ gleba w małych (zwłaszcza torfowych) doniczkach wysycha bardzo szybko w jasnym słońcu, lepiej jest umieścić je na tacach, do których w razie potrzeby dodaje się wodę. Jednak woda nie powinna stagnować, może to prowadzić do zgnilizny korzeni.Początkowo sadzonki mają wystarczającą ilość składników odżywczych, które są w mieszance sadzonek, ale gdy rośliny rosną, wymagane jest zwiększone odżywianie, a tutaj nie można obejść się bez opatrunku górnego. Lepiej nie męczyć mózgu mieszając proste i często słabo rozpuszczalne nawozy, ale stosować dostępne w handlu złożone nawozy zawierające w odpowiednich proporcjach wszystkie niezbędne dla roślin makro- i mikroelementy. W 10 litrach wody rozcieńczyć 25 g „Solution”, „Kemira” lub innego złożonego nawozu. Sadzonki podlewa się tym roztworem przez cały okres wegetacji zamiast wodą (podlewanie u nasady, w małych dawkach).
Już w marcu rośliny mają wystarczająco dużo naturalnego światła, wystarczy pomóc im jak najlepiej wychwycić światło słoneczne. Najprostsza rada to utrzymywanie okien w czystości. Można zainstalować ekran odblaskowy. W miarę wzrostu doniczki z sadzonkami umieszcza się tak, aby liście nie stykały się ze sobą. Jest to niezbędna technika, którą należy stosować przez cały okres wzrostu sadzonek.
Wyhodowane sadzonki należy stopniowo przyzwyczajać do świeżego powietrza - „stwardnieć”. W temperaturze 15 ° C i wyższej zaleca się wyniesienie roślin na otwarte powietrze (ale nie pod palącymi promieniami słońca, w przeciwnym razie liście nieuchronnie się spalą), stopniowo wydłużając czas „spaceru”.
Sadzonki gotowe do sadzenia powinny osiągnąć wysokość 20-25 cm, mieć 7-8 zdrowych liści i 1-2 pąki. Pod koniec maja sadzonki sadzi się na stałe w szklarni foliowej lub szklanej, umieszczając nie więcej niż trzy lub cztery rośliny na powierzchni 1 metra kwadratowego, ponieważ bakłażany w ogóle nie tolerują cieniowania.
Odmiany i hybrydy dobierane są w zależności od rodzaju szklarni i długości sezonu wegetacyjnego. W przypadku nieogrzewanych szklarni, szklarni i otwartego terenu wybiera się najszybciej dojrzewające formy niskorosnące o zwartym krzewie, charakteryzujące się wysoką plastycznością do temperatury, z przyjaznym powrotem plonu. W szklarniach ogrzewanych wiosną preferowane są wczesniej dojrzewające średniej wielkości (80-150 cm). Przy przedłużonym obrocie w szklarniach zimowych, wysokie formy o dużych owocach (do 2-2,5 mi więcej) są uprawiane z przedłużonym wzrostem i owocowaniem.
