Jak tylko hodowcy nie wymienią wyhodowanych przez siebie odmian - nazwami przedmiotów i zjawisk przyrodniczych, nazwiskami krewnych i wybitnych ludzi, i po prostu dźwięcznymi frazami! Zawsze ciekawie jest wiedzieć, czy jest to wybór losowy, czy też dany kwiat naprawdę przywołuje określony charakter dla hodowców, którzy go stworzyli?
Wiele z dziesiątków tysięcy odmian żonkili nosi imiona znanych osób, w tym żonkil „Barrett Browning ”z grupy o małych koronach. Słynny holenderski hodowca JWALefeber zarejestrował tę odmianę w 1945 roku, zaraz po zakończeniu II wojny światowej i prace nad jej stworzeniem trwały wiele lat. Rezultatem jest pełna wdzięku, dyskretna odmiana o wczesnym kwitnieniu. Segmenty okwiatu są eliptyczne, białe, po rozpuszczeniu lekko żółtawe. Kwiat jest średniej wielkości, o średnicy ok. 8 cm, korona miseczkowata, jasnopomarańczowa, karbowana, z ciemniejszą pomarańczową obwódką. Średnica korony 2 cm, wysokość 1 cm Odmiana nadaje się do nasadzeń grupowych, do forsowania zimą. Osiąga wysokość 40-45 cm, dobrze się rozmnaża. W jaki sposób ten skromny kwiat przypomniał Lefebru utalentowanej angielskiej poetce Elizabeth Barrett Browning?
Elżbieta urodziła się przed stuleciem, w 1806 roku, w rodzinie plantatora z Indii Zachodnich. Jej rodzina miała swój sekret. Prawda czy nie, ale ich rodzina była ciemnoskóra (co mogłoby być, na plantacjach wszystko jest możliwe), więc głowa rodziny, pan Barrett, pod każdym względem utrudniał małżeńskie zamiary swoich dzieci. W rodzinie było wiele dzieci, Lizzie miała dwie siostry i ośmiu braci. Wcześnie straciła matkę, była domowym, chorowitym, poważnym dzieckiem, sama dużo czytała i pisała. Wiersze, wiersze, artykuły, pierwszy sukces literacki, a jednocześnie choroba, załamania nerwowe, trudne leczenie. Kiedy Elizabeth miała około trzydziestu lat, jej rodzina przeniosła się do Londynu. Jej życie było prawie uwięzione, spędziła całe dnie w ciemnej, dusznej sypialni, przykuta łańcuchem do kanapy. Rzadkie spacery z siostrą na wózku inwalidzkim, rzadkie wizyty znajomych,rzadkie litery… Według niej „żyła jak ptak w klatce”.
Так продолжалось несколько лет. И вот, наконец, спящая красавица проснулась. Появился прекрасный принц, энергичный молодой человек, который смог подвигнуть ее не только на брак против воли отца, но и на бегство из дома, тайный уход из семьи. Подумайте сам, легко ли было девушке из порядочной семьи, в чопорной Англии, в строгом девятнадцатом веке, решиться на такое? Но противостоять напору молодого (он был моложе ее на шесть лет) талантливого поэта Роберта Браунинга было невозможно. Все началось с переписки, затем состоялась первая встреча, которая изменила все. Откуда-то появились силы, желание двигаться, действовать. В сорок лет она начала новую жизнь, вышла замуж, из сумрачной Англии перебралась с мужем в залитую солнцем Италию, через три года родила малыша, и при этом не бросала литературную деятельность. Удивительная любовь двух талантливых поэтов нашла отражение в стихах и письмах (их переписка издана в двух томах). Она навсегда осталась в Италии, на Английском кладбище во Флоренции, он пережил ее на двадцать с лишним лет и похоронен в Вестминстерском аббатстве в Лондоне, но кажется, чувства их живы и сейчас, в их стихах.
Elizabeth Barrett-Browning. Jeśli kochasz
Bardzo Cię kocham? Kocham bez miary.
W głąb duszy, na wszystkie jej wyżyny,
Za transcendentalne zmysłowe piękno
W głąb bytu, w idealną kulę.
Do codziennych potrzeb, do pierwszych,
Jak słońce i świeca, proste zmartwienia,
Kocham jak prawdę - korzeń wszelkich wolności,
I jak modlitwa - serce czystej wiary.
Uwielbiam całą moją cierpką pasją
Niespełnione nadzieje, wszelkie dziecinne pragnienie;
Kocham wszystkich moich świętych z miłością
Ci, którzy mnie zostawili, i każde westchnienie.
Wierzę, że śmierć nadejdzie i stamtąd
Będę cię kochał jeszcze bardziej.
Robert Browning. Pocałunek
Cały oddech kwitnącego lata to jedna pszczoła -
Cuda i bogactwo świata - jeden diament -
Serce z pereł - blask i cień fal -
Prawda jest jaśniejsza niż diament, szczerość czystsza niż perła -
Wszystko to razem i wiele więcej
W twoim pocałunku, kobieto.
Robert Browning. Wyznanie
Myślisz, że jestem zmęczony swoim życiem
I widzę ją jako dolinę próżnych łez?
Łoże śmierci wygląda dla mnie jak piedestał
A ja - na nagrobku nad trumną, w której leżałem.
Myślisz, że nie mogę sięgnąć do krawędzi stołu
Butelki farmaceutyczne zawinięte w etykiety?
Ale to nie ma znaczenia - jestem poza swoim rogiem
Strychy i strychy są doskonale widoczne.
A pod jednym z najwyższych dachów
W otwartej ramie, lekko w tylnej części okna
Widzę kobietę, a jej oczy są otwarte.
Panie, zmiłuj się nad tym, jaka ona jest dobra!
I zapomniałem o granicach apteki
Zamykam oczy i słyszę, jak pulsuje.
I myślę w ciszy, jakie to słodkie życie
I poczuć niezrównany smak na podniebieniu miłości!
Może właśnie po to, abyśmy pamiętali tych dwóch utalentowanych poetów, hodowca tak nazwał swoją odmianę? A jak interesujące byłoby zebranie na swojej stronie przynajmniej niewielkiej liczby odmian drzew, krzewów, kwiatów noszących imiona znanych osób. W takim przypadku możesz pokazać gościom nie tylko piękne rośliny, ale także porozmawiać o wybitnych osobowościach z różnych epok, ponieważ ogrodnik nie powinien interesować się tylko roślinami i ziemią, ale być osobą wszechstronną.
