Zemklunica to nowa hybryda dwóch roślin jagodowych, uzyskana przez skrzyżowanie wielkoowocowych truskawek ogrodowych i truskawek europejskich.
Krzewy dżdżownicy są wysokie, mocne, dobrze liściaste. Liście gęsto owłosione, jasnozielone, faliste, niezwykle piękne. Szypułki są wysokie, w niektórych odmianach stoją nawet wtedy, gdy jagody są w pełni dojrzałe. Oznacza to, że jagody nie brudzą się i są mniej podatne na choroby, zwłaszcza szarą zgniliznę.
Kwitnące dżdżownice są bardzo dekoracyjne, bo jednocześnie na szypułkach górujących nad krzakami kwitnie wiele kwiatów. Wszystkie kwiaty i jagody są przewrócone, a ich obfitość jest niesamowita.
Prawie wszystkie kwiaty są związane z jagodami. Jagody są czerwone, z jasnofioletowym odcieniem, średnia waga 6–10 g, maksymalna waga pojedynczych jagód do 15 g lub więcej. Jagody są gęste, dojrzałe, przenośne, mają wysokie właściwości deserowe i specyficzny aromat gałki muszkatołowej. Średni plon z jednego krzewu dochodzi do 250-300 g. Okres dojrzewania jagód jest średni, 3-4 dni później niż wczesnych odmian truskawek.
Zemlunica doskonale nadaje się do zamrażania zarówno w postaci puree, jak i całych jagód, które doskonale zachowują swój smak i aromat po rozmrożeniu.
Jest bardziej technologiczny, a jednocześnie przewyższa truskawki ogrodowe w smaku i zapachu. Od truskawek odziedziczyła plon i wielkość jagód, od truskawek - zimotrwalosc, wysokie łodygi kwiatowe, odporność na choroby i aromat gałki muszkatołowej.
Ogrodnicy, którzy uprawiali ją od dawna, nazywają ją cudowną jagodą. Od tego czasu nie jest to wymyślony epitet w tej roślinie z powodzeniem łączy się takie cechy, że matka natura nie może połączyć:
- Niesamowite piękno wysokich okazałych krzewów (w okresie kwitnienia łóżko ogrodowe nie ustępuje pięknu klombowi) i estetyczny, wydłużony kształt dużych jagód.
- Zimotrwalosc, niewymagająca pielęgnacja i odporność dżdżownicy na wiele chorób (jest bardziej odporna i odporna niż truskawki ogrodowe), dzięki czemu cieszy ogrodników żniwami nawet w chudych latach.
- Wydajność od 250 do 300 gramów lub więcej na krzak (w zależności od odmiany).
- Swoisty słodki, czasem kwaśny smak i zawsze z ostrym aromatem gałki muszkatołowej.
- Niezbierane jagody dżdżownic nie kruszą się ani nie giną bez względu na warunki atmosferyczne, lecz „więdną” na krzaku i zamieniają się w rodzaj „rodzynek dżdżownic”, które później można zebrać i wykorzystać do zrobienia zdrowej herbaty.
- Dżdżownica przetworzona na dżem zachowuje estetyczny kształt jagód, ich kolor i aromat.
O odmianach - w artykule Zemklunik.
Rosnące dżdżownice
Agrotechnologia uprawy dżdżownic w warunkach amatorskiego ogrodu jest prawie taka sama jak na zwykłych odmianach truskawek ogrodowych. Wąsy zaczynają się formować w połowie lipca i jest ich dużo. Plagi są bardzo długie, dlatego należy je częściej usuwać, aby nie osłabiać roślin i nie ograniczać zbiorów w przyszłym roku.
Ze względu na obfite zużycie składników odżywczych do tworzenia ogromnej liczby kwiatów i wąsów, mocne ulistnienie, dżdżownica wymaga karmienia w dużych dawkach.
Dlatego oprócz wypełnienia gleby przed sadzeniem nawozami organicznymi i mineralnymi, dżdżownicę należy dodatkowo karmić (raz na dwa tygodnie) płynnymi nawozami organicznymi, wydając około 10 litrów roztworu na 1 m2. m. Możesz również użyć nawozów mineralnych.
Skuteczny jest również dolistny opatrunek dżdżownic:
- wiosną na początku wzrostu roślin - mieszaniną nadmanganianu potasu, kwasu borowego i kwasu molibdenowo-amonowego w stężeniu 0,2% każdego;
- na początku kwitnienia i podczas wzrostu jajników - roztworem siarczanu cynku (3 g na 10 l wody);
- w sierpniu - roztworem mocznika (1 łyżka. łyżka na 10 litrów wody).
Agrotechnologia uprawy ziemianek jest dokładnie taka sama jak w przypadku truskawek ogrodowych. Rozety należy sadzić w odległości 15–20 cm z rozstawem rzędów 40–50 cm, a ich przeżywalność jest bardzo duża.
Jeśli sadzisz rozety w lipcu, to następnego lata Twój ogród zachwyci Cię dobrymi zbiorami jagód. Rozety, posadzone pod koniec sierpnia - na początku września, wypuszczą w przyszłym lecie 1-3 szypułek i można posmakować tylko jagód.
Ale ziemiankę można z powodzeniem uprawiać starą metodą dywanową , a ma ona nawet pewne zalety. Po pierwsze jest mniej pracochłonny, ponieważ praktycznie nie wymaga pielenia. Po drugie, wzrasta mrozoodporność roślin, ponieważ między nimi jest mało miejsca, a gleba jest prawie całkowicie pokryta liśćmi.
Po trzecie, nie będziesz miał problemów ze zniszczeniem łóżek, ponieważ truskawki w ten sposób są zwykle uprawiane w trzyletniej kulturze i nie ma czasu na uformowanie dużego systemu korzeniowego.
Jednocześnie wielu ogrodników, którzy hodują karła w zwykły sposób narzeka, że może być im trudno zniszczyć rabatkę ogrodową, ponieważ rośliny rozwijają silny system korzeniowy i muszą praktycznie „wykorzenić” każdą roślinę.
Choroba karłowatej zgnilizny jest nieznaczna nawet w latach deszczowych - tylko 3-4% w porównaniu z 60-70% w truskawkach. Takie niewielkie uszkodzenie jagód przez zgniliznę tłumaczy się nie tylko niską podatnością hybrydy na tę chorobę, ale także ciągłym wietrzeniem jagód znajdujących się nad liśćmi. Pozostają czyste nawet podczas ulewnych deszczy.
Negatywne właściwości dżdżownic to znacznie mniejsze jagody niż truskawki i dłuższy czas od kwitnienia do owocowania. Ale pozytywnych właściwości jest znacznie więcej, a ich znaczenie jest znacznie bardziej znaczące. To sprawia, że rolnik jest wygodną i dochodową jagodą do uprawy w ogrodach zbiorowych.
„Ural ogrodnik”, nr 22, 2020
