Niedawno na półkach kwiaciarni pojawiły się nasiona klonolistnego hibiskusa Mahogany (w angielskiej wersji Mahogany Splendor). Nazywa się go liść klonu tylko ze względu na strukturę liści przypominającą japoński klon palmowy. Jego poprawna nazwa to kwaśny hibiskus. Z powodu tego zamieszania ogrodnicy nie są w stanie dowiedzieć się, jak wyhodować tę roślinę. Postanowiliśmy wyjaśnić sytuację.
Hibiskus kwaśny (Hibiscus acetosella) to krótkotrwały krzew z rodziny Malvaceae (Malvaceae) , uprawiany w regionach tropikalnych i subtropikalnych wszystkich kontynentów, odporny na zimę do -12 ° C (strefa 8-11). W naszym zimnym klimacie rośnie jako roczna.
 |
Specyficzna łacińska nazwa rośliny acetosella jest podana przez analogię do nazw pospolitej kwaśnej (Oxalis acetosella) i kwaśnej szczawiu (Rumex acetosa) , z którymi łączy ją nie pokrewieństwo, ale przyjemnie cierpki, kwaśny smak młodych liści, które można wykorzystać do pożywienia. Czasami nazywany jest również czerwonolistnym ze względu na ozdobny, fioletowo-czerwony kolor liści o różnej głębokości.
Jest to smukły, gęsty krzew, w sezonie w sprzyjającym klimacie dorasta do 0,9-1,5 m wysokości i do 75 cm szerokości. Pędy wyprostowane, nagie lub słabo owłosione. Liście są naprzemienne, proste, przeważnie z 3-5 klapami, o średnicy około 10 cm, na ogonkach o długości 3-11 cm, z 5 żyłkami promieniowymi. Mają liniowe przylistki o długości 1,5 cm. Kolor liści jest od zielonego z czerwonawym odcieniem do bordowego. Kwiaty o średnicy 5-10 cm, umieszczone pojedynczo w kątach liści na wierzchołkach łodyg na krótkich (1 cm) szypułkach. Kolor kwiatów jest inny. W formach z ciemną żyłką na liściach jest winno-czerwony, w innych może być różowy z jasnopurpurowym środkiem. Liczne pręciki o długości około 2 cm służą jako dodatkowa dekoracja dla kwiatów biseksualnych samopylnych. Nasiona są reniform, ciemnobrązowe, o wymiarach 3 × 2,5 mm,zaopatrzony w małe kolczaste włoski.
Jak widać roślina jest bardzo zmienna, ma wiele form. Jest alotetraploidem. Tłumaczy to jego hybrydowe pochodzenie - przypuszcza się, że jest to hybryda Hibiscus asper i Hibiscus surattensis , które pojawiły się w procesie współkultywacji tych roślin. Gatunek został po raz pierwszy odkryty w 1896 roku przez francuskich botaników. Rósł w naturze w południowych regionach Afryki Południowej (Kongo, Angola, Zambia) i otrzymał wspólną nazwę ślaz afrykański.
Obecnie roślina jest popularną rośliną warzywną w Kongo i Kamerunie, na lokalnych rynkach jest sprzedawana w pęczkach wierzchołków pędów o długości do 40 cm, ale jest jeszcze bardziej poszukiwana w Azji Południowo-Wschodniej, a zwłaszcza w Brazylii, gdzie uważa się, że służyła jako tania żywność dla niewolników, a teraz uprawiane jako szpinak. Spożywany jest na surowo (sałatki mieszane) lub gotowany (w połączeniu z mięsem, w sosie, który nadaje piękny kolor). Liście są nieco mięsiste, mają lekko śluzowatą konsystencję i kwaśny smak, duszone lub smażone, ale przez bardzo krótki czas. Są dobre, ponieważ podczas gotowania nie tracą koloru ani masy. Ze względu na wysoką zawartość szczawianów i kwasów, zieleninę zaleca się spożywać nie częściej niż raz w tygodniu, a osoby z chorobami przewodu pokarmowego i nerek powinny przestrzegać umiaru.
W krajach afrykańskich roślina bardziej znana jest jako fałszywy hibiskus - kwiaty są lekko słodkawe, po zaparzeniu dają napój przypominający herbatę z hibiskusa (choć do uzyskania herbaty hibiskusowej używa się mięsistych strąków róży sudańskiej - Hibiskusa sabdariffa , którego hibiskus nie posiada). Herbata ma raczej dobry kolor niż smak. W krajach Ameryki Środkowej robią tak zwaną lemoniadę fioletową, aromatyzowaną cukrem, cytryną lub limonką, i piją ją na lodzie. Nawet korzenie rośliny są jadalne, chociaż są włókniste i bez smaku.
Liście są bogate w witaminy C, B 2 i B 3 , A, przeciwutleniacze i żelazo. Przypominają trochę smak żurawiny, dla której roślina w krajach anglojęzycznych otrzymała inną nazwę - Cranberry Hibiscus. Pod względem zdrowotnym o wiele skuteczniejsza jest herbata z liści hibiskusa zmieszana z hibiskusem lub żurawiną. W Angoli herbata z liści jest skuteczna w leczeniu anemii.
Zobacz Domową lemoniadę z kwaśnymi kwiatami hibiskusa, kwaśny hibiskus w szampanie.
Hibiskus mahoń (Mahoń Splendor)
W wersji angielskiej ta odmiana kwaśnego hibiskusa (jak już wiemy, liść klonu to tylko nazwa handlowa, w naturze takiej nazwy nie ma) nosi nazwę Mahogany Splendor („Wspaniały mahoń”).
 |
Odmiana ta uprawiana jest w naszym kraju jako roślina jednoroczna z nasion, choć z natury jest półkrzewem. Osiąga 1,5-1,8 m wysokości i 60-90 cm szerokości. Ma naprawdę wspaniałe bordowo klapowane liście z karbowanymi falistymi krawędziami, dla których jest uprawiana. Kwiaty są nieliczne, winno-czerwone, duże, ale zwykle roślina tu nie kwitnie. Odmiana łączy w sobie słońce i wysoką odporność na ciepło, a jednocześnie może rosnąć na brzegu stawu, a nawet w małej płytkiej wodzie. Nadaje się do kształtowania krajobrazu miejskiego, odporny na zanieczyszczenia atmosferyczne. Zobacz poniżej, aby wysiać nasiona. Sadzonki uprawiane w szklarni lub w pomieszczeniach mają brązowe odcienie; po posadzeniu na słońcu uzyskują bogaty bordowy kolor.
Inne odmiany
Istnieją inne bardzo dekoracyjne odmiany kwaśnego hibiskusa, ale nie są one tutaj szeroko rozpowszechnione. Są ciepłolubne, można je uprawiać tylko z sadzonek z nadmierną ekspozycją zimą w piwnicy.
- Red Shield (syn. Coppertone) - z fioletowo-bordowymi liśćmi i ciemnoczerwonymi kwiatami (strefa 8).
- Panama Red jest gatunkiem bardziej ciepłolubnym (strefa 9) o śliwkowych liściach i czerwonych kwiatach.
- Panama Bronze - z ciemnozielonymi, z brązowym odcieniem, liśćmi i pojedynczymi czerwonymi kwiatami. Również dla regionów gorących, ale wilgotnych (strefa 9).
- Garden Leader Gro Big Red - ciemnoczerwone liście i bordowe kwiaty (strefa 8).
- Jungle Red - z głęboko rozciętymi czerwonymi liśćmi w kształcie dłoni.
- Maple Sugar - bordowe czarne liście, bordowe kwiaty.
Reprodukcja
Aby kwaśny hibiskus zakwitł pod koniec sezonu, sadzonki wysiewa się w pojemnikach 6-8 tygodni przed sadzeniem w ziemi. Zaleca się namoczyć nasiona w ciepłej wodzie na noc przed siewem. Ma pozytywny wpływ na kiełkowanie i wertykulację - uszkodzenie zewnętrznej skorupy nasion, na przykład przez ostrze. Jednak nawet bez zaprawy przedsiewnej nasiona dobrze kiełkują.
Siej je na płytkiej głębokości, lekko przykrywając ziemią. Kiełkuj w szklarni, utrzymując glebę wilgotną, ale nie mokrą, w przeciwnym razie nasiona zgniją. Nasiona kiełkują szybko, w ciągu 3-4 dni (czasami do 2 tygodni). Pierwsze liście liścieni stają się okrągłe i zielone, a pierwszy prawdziwy liść już odpowiada cechom odmiany. W tym momencie rośliny nurkują do pojedynczych pojemników. Sadzonki sadzi się na przełomie maja i czerwca, pod koniec wiosennych przymrozków, bez pogłębiania roślin.
Sadzonki rozwijają się szybko. Zaleca się jednorazowe przycinanie roślin, aby nie rozwinęły się w jedną łodygę, natomiast wierzchołki można wykorzystać na sadzonki, które łatwo ukorzenią się w wodzie lub podłożu w temperaturze + 25 ° C. Sadzonki są cięte na długość 10-20 cm i do połowy zakopywane w ziemi, która jest stale wilgotna.
Ale przycinanie opóźnia początek kwitnienia. To ważne, bo w chłodne lato roślina na środkowym pasie może nie mieć czasu na zakwitnięcie lub formować tylko pojedyncze kwiaty (dotyczy to gatunku kwaśnego hibiskusa, odmiana mahoniowa praktycznie nie kwitnie na środkowym pasie).
Nawiasem mówiąc, sadzonki zakorzenione pod koniec lata można przechowywać w pomieszczeniu, w szklarni lub w piwnicy, kwitnienie tych roślin będzie gwarantowane w przyszłym roku.
Warunki wzrostu
Kwaśny hibiskus potrzebuje wilgotnej, ale dobrze przepuszczalnej gleby, choć dobrze znosi suszę. Rośliny w pojemnikach należy codziennie podlewać. Lokalizacja na naszym terenie wymaga słonecznego. Słabo kwaśne gliny (lub lepiej gliny piaszczyste) regionu moskiewskiego są dobrze przystosowane do tej rośliny, zwłaszcza nawożonych. Ważnym punktem jest ochrona przed wiatrem, który może zniszczyć łodygi.
Roślina kwitnie w sierpniu, kiedy dni stają się coraz krótsze i może kwitnąć przez kilka tygodni. Kwiaty są otwarte przez kilka godzin w ciągu dnia, od południa. Każdy kwiat żyje jeden dzień. Mimo to powinniśmy traktować ją bardziej jako jasną dekoracyjną roślinę liściastą do mixborders, ponieważ niektóre odmiany w ogóle nie są w stanie kwitnąć.
Roślina jest odporna na nicienie, dzięki czemu można ją bezpiecznie sadzić tam, gdzie wcześniej rosły rośliny ozdobne i warzywne podatne na tego szkodnika - na przykład pomidory i inne psiankowate. W hybrydyzacji gatunek ten jest często używany do nadawania odporności na nicienie innym hibiskusom.
Użyj w krajobrazie
 |
Kwaśny hibiskus dobrze komponuje się ze srebrzystymi i zielonymi roślinami. Dekoracyjnie sąsiaduje z cannes, jasnymi cyniami, werbeną z Buenos Aires, molucellą, mleczem, lofantem (agastache), dimorphoteka, scabiosa, ankhuza, kotula, tymiankiem. Może być stosowany w dużych pojemnikach i kolorowych obrzeżach, ale w obu przypadkach należy codziennie uszczypnąć rośliny i sprawdzać wilgotność gleby. Problem utrzymania wilgoci zostanie usunięty, jeśli posadzisz ten hibiskus w połączeniu z zielonymi liśćmi w pojemniku z automatycznym nawadnianiem. Efekt będzie niesamowity, a zawartość będzie łatwa w utrzymaniu.
A co najważniejsze, ta jednoroczna roślina jest w stanie z powodzeniem naśladować kapryśny klon palmowy w japońskich ogrodach w sezonie letnim - w miejscach nasłonecznionych lub nad brzegiem zbiornika.
