Iglaki dla centralnej Rosji

Potrzebujesz drzew iglastych w ogrodzie? Odpowiedź jest dla mnie oczywista. Tak, tak i znowu tak. Warto tylko dyskutować, jakie gatunki i odmiany sadzić iw jakiej ilości. Drzewa iglaste są niezwykle dobre w ogrodach krajów bałtyckich i Czech, tam klimat jest łagodniejszy, a więc bogatszy asortyment, ale też mamy w czym wybierać. Wystarczy nie być leniwym i starać się być na bieżąco z nowoczesnym asortymentem roślin.

Wkrótce pogoda ponownie przypomni nam, że w Rosji mamy śnieg od sześciu miesięcy. Oczywiście ogród wykorzystywany jest głównie latem, zimą najczęściej podziwiany jest z domu lub podczas krótkiego spaceru. A jednak rośliny należy dobierać nie tylko ze względu na ich wygląd w okresie maksymalnej dekoracyjności, ale także biorąc pod uwagę, jak będą wyglądać w innych porach roku. Co oprócz białego śniegu i sopli lodu zachwyci Cię w ogrodzie zimowym? W naszej strefie klimatycznej nie ma wiecznie zielonych drzew, a bez drzew iglastych ogród zimowy byłby zupełnie pusty, a nawet latem tworzą przyjemny kontrast z drzewami liściastymi. Nie powinieneś iść na drugą skrajność, sadząc tylko drzewa iglaste w ogrodzie. Drzewa liściaste mają wiele walorów dekoracyjnych: mogą mieć ciekawie wybarwione liście, wiosną potrafią cudownie kwitnąć,jesienią mogą mieć ciekawe i smaczne owoce oraz piękny jesienny kolor liści, pnia i gałęzi, chociaż drzewa iglaste są niezwykle dobre podczas formowania szyszek, a niektóre z nich, na przykład mikroflora, zmieniają kolor igieł jesienią i wiosną. Teraz w wielu ogrodach sadzona jest choinka, którą można ubrać, a wokół niej poprowadzić całą kompanię w okrągłych tańcach noworocznych i bożonarodzeniowych. Tuja, sosny, jałowiec, jodła przez cały rok zachwycają jasną zielenią.

Po co wiosna, jeśli nie ma kwitnących liści i dzikiego kwitnienia, a także czysto zielonych drzew iglastych? A czym jest jesień bez jaskrawych kolorów liści i owoców? Ale drzewa iglaste w jesiennym ogrodzie są niezwykle dobre. Tutaj też musi być równowaga.

Często drzewa iglaste mają surową, ale różnorodną koronę. Wiele drzew iglastych dobrze się tnie. Mimo dużej mrozoodporności, część z nich wymaga ochrony na zimę przed ciężkim śniegiem: rośliny piramidalne są przywiązywane na zimę, nad kulistymi zakładane są ramy słupów z „chatą” wokół roślin, aby obfity śnieg nie zdeformował korony. Należy postarać się, aby podpory nie tylko nie zepsuły się, ale nawet poprawiły wygląd drzew iglastych.

W dzisiejszych czasach wielu martwi się o stworzenie ogrodu wymagającego minimalnej pielęgnacji, niektórzy z powodu zatrudnienia, niektórzy z powodu wieku. Drzewa iglaste o różnych zwyczajach, rozmiarach i kolorach są być może pierwszymi kandydatami do realizacji tego pomysłu. Nie musisz grabić liści, też o to zadbaj. Polać i nawozić - powiedzą dziękuję, ale nie - i tak będzie kosztować.

Czy możesz przynieść rośliny z lasu do ogrodu? Myślę, że jeśli ostrożnie, zgodnie z zasadami, wykopiesz z lasu kilka jodeł, sosen czy jałowców, nie wyrządzisz nieodwracalnej szkody otaczającej przyrodzie. Wybierając się do lasu „w interesach” warto zabrać ze sobą nie tylko łopatę i taczkę, ale także szmatę, w którą owiniesz kulkę korzeniową, oraz wodę, którą wylejesz na ziemię przed wykopaniem i zmoczeniem szmatki, a także dokładnie znać rodzaj systemu korzeniowego tych rośliny, które mają zostać wykopane. Nie ma potrzeby wykopywania roślin wyższych niż wzrost człowieka, im mniejsza roślina, tym łatwiej będzie przeszczepiać i szybciej będzie rosnąć. Na miejscu lepiej jest zorientować rośliny na punkty kardynalne w taki sam sposób, w jaki rosły w lesie, to również pomoże im się zakorzenić. A drzewa iglaste należy przesadzać wiosną lub w pierwszej połowie lata.

Gatunki roślin (rośliny z natury) to najczęściej rośliny duże, ale prawie wszystkie mają bardziej wdzięczne odmiany, które „mieszczą się” w najmniejszym ogrodzie lub można nauczyć się kontrolować wielkość drzew i krzewów poprzez przycinanie (świerk, jałowiec) lub szczypanie (sosna ).

Spróbuję dokonać krótkiego przeglądu drzew iglastych nadających się do uprawy w regionie moskiewskim, w kolejności alfabetu rosyjskiego.


Świerk pospolity Inversa	Świerk szara Conica

Wszyscy znają świerk pospolity (Picea abies) . Możesz go zabrać z lasu, ale musisz go zabrać tylko z krawędzi, gdzie rośliny są puszyste. Bardzo bezpretensjonalna roślina z powierzchownym systemem korzeniowym. Jest dobrze przycięty, to znaczy można go kształtować i ograniczać wzrost, w razie potrzeby uzyskuje się z niego wspaniałe żywopłoty. Powstało wiele odmian o różnych wysokościach i kształtach. Najpopularniejszą odmianą świerka stożkowatego jest świerk szary (Picea glauca) " Conica" o bardzo gęstych igłach o wysokości 1 m. Każdy jest dobry w jodełce, ale ma znaczną wadę - w lutym - marcu pali się na słońcu, osłona przeciwsłoneczna często nie pomaga. Świerk serbski (Picea omorica) to szybko rosnący gatunek świerka o bardzo wąskiej smukłej sylwetce o wysokości do 15 m.(Picea pungens) - pomyśl o ogromnych niebieskich choinkach w pobliżu muru Kremla. Istnieje wiele wspaniałych odmian o różnych kształtach z niebieskimi lub srebrnymi igłami. Te świerki również dobrze tną, w tym w żywopłotach.


Świerk serbski	Świerk Colorado Glauca

Cyprys grochowy (Chamaecyparis picifera). Spośród cyprysów odmiany tylko tego gatunku można bezpiecznie kupić do ogrodu pod Moskwą, a nawet wtedy warto wybrać dla niego chronione ciche miejsce w ogrodzie. Są to wolno rosnące krzewy z wdzięcznymi zielonymi, niebieskimi lub żółtymi igłami.

Mikrobiota (Microbiota decussata) to cudowna, niestety mało znana roślina iglasta okrywowa, cieniująca i półcieniowa wys. 0,5 m, rozłożysta, do 10 lat zajmie 1,5-2 m. Igły są bardzo piękne latem, ciemnozielone, wiosną i jesienią - czerwonawo-brązowy. Nie wymaga wilgoci ani gleby, nie zrywa się ze śniegiem. Słabo przeszczepiony.


Cyprys grochowy	Mikrobiota krzyżowa

Modrzew europejski (Larix decidua) to ogromne drzewo, które z wiekiem osiąga 15 m wysokości, ale po pierwsze modrzew doskonale znosi przycinanie i kształtowanie, a po drugie zwraca uwagę na szczepione, standardowe formy płaczące. To wyśmienite rośliny odpowiednie do najmniejszego ogrodu. Modrzew toleruje blokowanie gleby, bardzo mało wymagającą roślinę, ale potrzebuje słonecznego stanowiska i nadaje się również na żywopłoty.

Jałowiec pospolity (Juniperus communis)... W przeciwieństwie do cyprysów pamiętaj, aby „zarejestrować” jałowiec w ogrodzie. W pobliskim lesie znajdziesz jałowca pospolitego, jeśli w pobliżu Twojego domku letniskowego panuje dobra sytuacja ekologiczna. Czy mogę go zabrać do mojego ogrodu? Po pierwsze, należy to zrobić w pierwszej połowie lata - roślina iglasta przesadzona jesienią najprawdopodobniej nie zapuści korzeni. Po drugie, należy bardzo ostrożnie wykopać jałowca z lasu, pamiętając, że ma on powierzchowny, ale bardzo rozgałęziony system korzeniowy. Po trzecie, starannie wykopaną kulkę korzeniową należy owinąć wilgotną szmatką, aby nie wyschła. Po czwarte, ustaw go w ogrodzie w stosunku do głównych punktów w taki sam sposób, w jaki wyrósł w lesie. Jałowiec pospolity ma wiele odmian, moim zdaniem wszystkie są dobre. Przed posadzeniem rośliny musisz określić jej kształt i wymiary.Jałowiec jest rośliną bardzo odporną na cień, ale w słońcu będzie gęsty i puszysty, aw gęstym cieniu stanie się „płynny”, widoczny będzie szkielet (pień i gałęzie), to jest brzydkie.


Strzyżony modrzew	Jałowiec pospolity

Jałowiec poziomy (Juniperus horisontalis) . Odmiany tego jałowca to rośliny okrywowe o wysokości 20-30 cm, szybko rosnące w szerokości (do 1,5-2 m), nie zapomnij zabrać dla nich wystarczająco dużo miejsca podczas planowania nasadzeń. Jałowiec kozacki (Juniperus sabina) to doskonały krzew, który szybko rośnie w szerokości (w wieku 10 lat jego odmiany osiągają średnicę 1,5-2 m).


Jałowiec poziomy	Kozak jałowcowy

W skalistym jałowcu (Juniperus scopulorum) występują dwie wspaniałe odmiany „ Blue Arrow” i „ Skyrocket” . Są to bardzo potrzebne „piony” w ogrodzie, smukłe wąskie kolumny, osiągające wysokość 3 mw wieku 10 lat. Nie trzeba ich wiązać zimą - proste pędy przylegają do pnia. Blue Arrow ma niebieskie igły, Skyrocket ma niebieskawo-zielone igły.

Jodła koreańska (Abies koreana) to stożkowate drzewo dobrze rosnące w cieniu i półcieniu, o wysokości 2-3 m. Charakterystyczną cechą tej jodły jest wczesne pojawienie się od 5 roku życia wielu jasnofioletowych szyszek.


Skalisty jałowiec Blue Arrow	Jodła koreańska

Sosna górska (Pinus mugo) to krzew iglasty o wysokości do 2 m, mało wymagający glebowo, występują formy i odmiany karłowate. Sosna zwyczajna (Pinus silvestris) to duże drzewo o głębokim systemie korzeniowym. Dobrze uformowany przez uszczypnięcie. Do małego ogrodu stworzono wiele pięknych odmian. Wszystkie sosny są lekkie.


Sosna górska	Sosna zwyczajna Watereri

Thuja occidentalis (Thuja occidentalis) jest rośliną bardzo odpowiednią do ogrodu, bezpretensjonalną i odporną na cień. Z tuj pozyskuje się piękny żywopłot, najlepsze dla niej odmiany to „ Brabant” (jasnozielony), „ Columna” (ciemnozielony) i „ Smaragd” (szmaragdowy). Wszystkie mają 2,5-3 m wysokości i szybko rosną. W żywopłocie sadzi się je co 0,5-0,7 m. Tuja ma również piękne odmiany kuliste - są to „ Danica” o wysokości 0,5 mi „ Globosa” o wysokości 1 m. Istnieją również odmiany szerokostożkowe.