Chrzan jest bardzo bezpretensjonalny i odporny. Wielu ogrodników nie przyznaje się do tego na swoich działkach, uważając to za złośliwy chwast. Ale uczciwie należy zauważyć, że to zdrowe warzywo staje się takie tylko wtedy, gdy nie jest odpowiednio pielęgnowane.
Temperatura . Chrzan to roślina mrozoodporna, dobrze zimuje na otwartym polu. Chrzan znosi przymrozki do -25 ° С i przymrozki wiosenne po przerostach liści do -10 ° С. Taka odporność na zimno umożliwia uprawę tej rośliny nawet w najbardziej północnych regionach Rosji. Chrzan jest odporny na zmiany temperatury zimą i wczesne roztopy. Oczywiście dotyczy to dojrzałych, ukorzenionych roślin. W przypadku sadzonek obniżenie temperatury do -6 ... -7 ° C może być śmiertelne. Korzystna temperatura dla wzrostu chrzanu wynosi + 17 ... + 20 ° С. Temperatury powyżej + 25 ° С mają negatywny wpływ na rozwój roślin, zmniejszając tempo wzrostu i zwiększając ryzyko chorób. Temperatury powyżej + 30 ° C są szkodliwe dla tej kultury: wzrost liści zatrzymuje się, stają się szorstkie i wysychają.
Gleba . Kultura wymaga żyzności gleby i jest wrażliwa na zasolenie gleby. Najlepiej sprawdzają się obszary neutralne lub lekko kwaśne. Do uprawy chrzanu dobrze nadaje się wilgotny teren z głęboką warstwą orną, gliniastą lub piaszczysto-gliniastą, dostatecznie przepuszczalnym podłożem i nisko stojącymi wodami gruntowymi (nie bliżej niż 1,5 m od powierzchni gleby).
Poprzednicy i płodozmian . Najlepsi poprzednicy chrzanu: ogórek, pomidor, ziemniaki, korzenie stołowe i paszowe - z wyjątkiem kapusty i roślin strączkowych. Po chrzanie na miejscu lepiej jest uprawiać ziemniaki lub byliny, które będą uciskać młode pędy, które wyłoniły się z resztek kłączy.
Wybierając miejsce do sadzenia chrzanu, warto wziąć pod uwagę, że niektóre uprawy nie znoszą sąsiedztwa chrzanu, np. Karczoch, rutabag, rzepa, marchew, papryka, skorzonera.
Najbardziej rozsądną decyzją byłoby znalezienie działki odpowiedniej dla zwykłego chrzanu, z dala od innych roślin - na granicy działki, wzdłuż ogrodzenia lub w rogu ogrodu i podjęcie na czas działań, aby ograniczyć chęć pełzania we wszystkich kierunkach.
Lądowanie . Sadzenie chrzanu w otwartym terenie odbywa się zwykle przez sadzonki. Sadząc w glebie, wykonaj ukośne (30-45 stopni) zagłębienie o wymaganej długości. W zagłębieniu zanurza się korzeń chrzanu. Sadzenie najlepiej wykonać przy rozstawie rzędów 0,7–0,8 mi szczelinie między sąsiednimi roślinami w rzędzie 30–40 cm. Podczas sadzenia nie należy mylić górnego i dolnego końca cięcia, sadzić pod kątem, zanurzając pączek wierzchołkowy na 4–5 cm i spryskując go gleby o 3-5 cm. Ziemię należy lekko ubić stopą. Przy takim schemacie sadzenia 1 mkw. jest 4-6 roślin.
Chrzan jest rzadko uprawiany z nasion. Dzięki tej metodzie sadzenia, jak w przypadku każdej innej rośliny odpornej na zimę, nasiona można wysiewać bezpośrednio do gleby wiosną lub przed zimą. Glebę należy przygotować wcześniej w taki sam sposób, jak do sadzenia sadzonek.
Aby ograniczyć rozprzestrzenianie się chrzanu na terenie, ogrodnicy czasami sadzą go w beczce lub wiadrze wypełnionym mieszanką składników odżywczych z kompostu lub próchnicy z glebą. Następnie pojemnik zakopuje się w ziemi tak, aby boki wzniosły się ponad powierzchnię o 2-3 cm.W każdym wiadrze można umieścić 2-3 kłącza, a 5-6 w beczce. Podlewanie i karmienie roślin sadzonych w beczce lub wiadrze odbywa się zgodnie z ogólnym schematem.
Top dressing . Uprawa jest bardzo wrażliwa na nawożenie. W pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego chrzan potrzebuje przede wszystkim azotu, w drugiej - potasu. Względnie równomiernie zużywa fosfor. Duże znaczenie przy uprawie chrzanu ma zaopatrzenie gleby w pierwiastki śladowe - żelazo, mangan, miedź, cynk, bor i molibden, które poprawiają skład chemiczny kłączy, zwiększając zawartość witamin i enzymów.
Przy uprawie chrzanu wymagany jest opatrunek wierzchni, nie tylko na glebach ubogich, ale także żyznych. Nawozy organiczne (humus, kompost) stosuje się jesienią przed zaoraniem lub wykopaniem gleby (8-10 kg / m²) lub wczesną wiosną (6-8 kg / m²). Na glebach bogatych w próchnicę dawki są redukowane. Równocześnie z nawozami organicznymi stosuje się 10-50 g podwójnego superfosfatu i 20-25 g chlorku potasu na 1 m2. m. Gleby silnie kwaśne wapnuje się jesienią w tempie 0,4-0,8 kg materiałów wapiennych na 1 mkw.
Pożądane jest również wykonanie dwóch opatrunków: pierwszy przeprowadza się 3-4 tygodnie po posadzeniu, dodając 5-10 g azotanu amonu, 7-10 g superfosfatu i 5-10 g siarczanu potasu na 1 m kw.; druga - w środku lata, jednocześnie z hillingiem. Na 1 m2 wprowadza się 5-6 g azotanu amonu, 12-15 g superfosfatu, 8-10 g siarczanu potasu. Jeśli uprawiane produkty są przeznaczone do przechowywania w okresie zimowym, zwiększa się dawki nawozów potasowych.
Oświetlenie . Chrzan może rosnąć na zacienionych obszarach o różnej długości dnia, ale daje wysoki plon tylko w warunkach silnego oświetlenia. Dlatego miejsce do uprawy w ogrodzie powinno być oddalone od gęstych drzew lub krzewów.
Podlewanie . Chrzan jest również wymagający pod względem wilgotności gleby i powietrza. W ciągu całego sezonu wegetacyjnego istnieje duże zapotrzebowanie na podlewanie chrzanu. Optymalna wilgotność gleby podczas uprawy tej rośliny powinna wynosić 60-70% pełnej wilgotności pola. Chrzan może rosnąć zarówno przy braku wilgoci, jak i przy nadmiernej wilgoci, ale jakość kłączy pogarsza się, a plon maleje.
Podlewanie jest regularne, szczególnie podczas pierwszego razu po posadzeniu. Początkowo - co 7-10 dni w ilości 2-3 l / m2 (przy suchej pogodzie podlewanie jest częstsze). Po ukorzenieniu chrzan należy podlewać tylko przy braku opadów (3-4 l / m2).
Pielęgnacja rośliny wymaga stałego utrzymywania luźności gleby, 3-4 zabiegów między roślinami, 2-3 pielenia i 1-2 hillingów. Ponadto luźność gleby jest jednym z głównych warunków uprawy chrzanu. Zwykle wykonuje się 3-krotne spulchnienie w okresie letnim: 7–8 dni po posadzeniu (głębokość 3–4 cm); następnie po wykiełkowaniu sadzonek (głębokość 6–8 cm); następnie po kolejnych 12-14 dniach (o 10-12 cm). Poluzuj glebę w pobliżu młodych roślin za pomocą grabi, ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni chrzanu. Hilling roślin rozpoczyna się w środku lata. W latach suchych zastępuje się go poluzowaniem odstępów między rzędami.
Aby poprawić jakość zbiorów na początku lata, usuwa się dodatkowe rozety, które powstają na każdej roślinie. Są cięte ostrym nożem, pozostawiając nie więcej niż dwa na jednej roślinie.
Zbiór . Kłącza chrzanu silnie rosną pod koniec sezonu wegetacyjnego, więc wczesny zbiór zmniejsza ilość i jakość plonu. Chrzan zbiera się, gdy liście żółkną i zaczynają obumierać. Kłącza wykopuje się widłami lub łopatami, strząsając z ziemi, odcina się liście, usuwa boczne i cienkie dolne korzenie (można je następnie wykorzystać jako materiał do sadzenia).
Przeczytaj także artykuły:
- Przydatne właściwości chrzanu
- Chrzan w kuchni
