Ogrodnicy używają dziś upraw podzimnie mało, ale na próżno. W rzeczywistości siew zimowy to stary sposób uzyskiwania wczesnych plonów. Jego istotą jest to, że nasiona leżą w glebie przed zimą, a wczesną wiosną, gdy tylko temperatura stanie się wystarczająca, kiełkują.
Takie nasiona, spuchnięte i stwardniałe w okresie zimowym, kiełkują wcześniej niż te, które wysiewa się wiosną. W ten sposób na początku wzrostu rośliny otrzymują wiosenną wilgoć. Pozwala to na wcześniejszy i wyższy plon.
Ponadto wiosną, gdy tylko śnieg topnieje, a gleba trochę się nagrzewa, ogrodnika rozdziera wiele spraw i zmartwień. Jest tak wiele do zasiania i sadzenia, pożywienia i życia, ale brakuje czasu. A wilgoć opuszcza glebę - odparowuje pod promieniami ciepłego wiosennego słońca z katastrofalną prędkością.
A co najważniejsze, taki siew pozwala przenieść część prac nad siewem warzyw na późną jesień, tj. znacznie ułatw sobie pracę w okresie wiosennych siewów.
Korzyści z siewu zimowego
- Znaczne oszczędności w tym cennym majowym czasie. Po zasianiu niektórych roślin jesienią, wiosną można zwrócić większą uwagę na pielęgnację np. Drzew owocowych i krzewów jagodowych.
- Siew w okresie zimowym jest szczególnie skuteczny na terenach, na których gleba nagrzewa się powoli wiosną (klasyczna późna wiosna na Uralu) lub występują wiosenne susze. Nasiona sadzone przed zimą dobrze wykorzystują wiosenną wilgoć i pierwsze ciepło, szybko kiełkują i dają przyjazne pędy.
- Rośliny zasiane przed zimą kiełkują wcześniej i szybciej się rozwijają. W ten sposób zbiór wielu roślin warzywnych i pierwsze kwiaty można uzyskać 1–2, a nawet 3 tygodnie wcześniej niż wysiewane wiosną.
- Ponadto nasiona twardnieją w zimie, a wyhodowane z nich warzywa lepiej znoszą mrozy.
- I wreszcie na tym samym obszarze istnieje możliwość powtórnych upraw.
Gotowanie ogrodu i nasion
Uprawy pod zimą są szczególnie skuteczne na terenach, na których gleba wiosną powoli się nagrzewa i nie wysycha przez długi czas, a także gdzie często występuje sucha lub zimna wiosna.
Łóżka do upraw podzimnych powinny zacząć się przygotowywać w październiku. Najlepiej umieszczać je na podwyższonych obszarach z luźną, żyzną glebą, z lekkim nachyleniem na południe lub południowy zachód, chronionym przed zimnymi wiatrami. Na takich obszarach ziemia szybko wysycha i nagrzewa się wiosną.
Na terenach, na których występują ciasno stojące wody gruntowe, a także na nizinach konieczne jest układanie redlin o wysokości 15–20 cm, aby zapobiec wiosennemu zamoczeniu roślin. Ponadto gleba na takich łóżkach nagrzewa się szybciej wiosną, co pomaga przyspieszyć wschodzenie sadzonek.
Glebę do siewu jesienią należy przygotować wiosną dokładniej niż zwykle. Jest głęboko wykopany i wypełniony nawozami - 1 wiadro próchnicy lub dojrzałego kompostu, 1 łyżka. łyżka superfosfatu, 1 łyżeczka nawozów potasowych i 1 szklanka popiołu na 1 mkw. m łóżka. W zależności od jakości gleby, jeśli to konieczne, konieczne jest dodanie dodatków mineralnych - torfu, gliny, grubego piasku rzecznego.
Powierzchnia grządki jest dobrze przycinana grabiami, następnie w poprzek łoża wykonuje się rowki o głębokości 3-4 cm w odstępie 12-15 cm, po opadnięciu gleby głębokość rowka wyniesie 1,5-2 cm.
Kiedy siać?
Najważniejszą rolę odgrywa termin siewu zimowego. Lepiej jest trochę spóźnić się z siewem przed zimą niż się spieszyć. Głównym warunkiem takiego siewu jest to, aby rośliny nie kiełkowały jesienią. Jeśli się pośpieszysz, nasiona zaczną kiełkować jesienią i umrą wraz z nadejściem chłodów. Dlatego nasiona wysiewa się na początku stabilnej zimnej pogody, kiedy temperatura gleby spada do 0 ... –1оС.
Zwykle zbiega się to z nadejściem silnych porannych przymrozków. W tym czasie zamarznięta skorupa zwykle tworzy się na samej powierzchni ziemi. W zależności od temperatury powietrza uprawy bielicowe przeprowadza się na przełomie października i listopada.
W tej temperaturze nasiona tylko pęcznieją, ale nie kiełkują i nawet nie wykluwają się. Ale wiosną natychmiast zaczynają rosnąć. Nasiona wysiewa się na sucho w rowkach, następnie bruzdy przykrywa się piaskiem lub torfem i wyrównuje humusem.
Ale jednocześnie niezwykle ważne jest, aby przygotować i wysiać nasiona na czas i dobrze. Należy to zrobić w taki sposób, aby nasiona puchły tylko jesienią, ale nie miały czasu na kiełkowanie i kiełkowanie.
Sadzonki warzyw sadzonych późną jesienią rozwijają się wiosną niezależnie od pogody. Ich zaleta jest szczególnie widoczna w latach przy suchych sprężynach. nasiona w pełni wykorzystują zimową wilgoć, szybko pęcznieją i dają wczesne i przyjazne pędy.
Ponadto ogrodnicy są odciążani od tej żmudnej pracy w najbardziej stresującym okresie wiosennym, kiedy każda godzina jest cenna. Spróbujmy więc wspólnie to rozgryźć i odpowiedzieć na tradycyjne rosyjskie pytania (co, gdzie, kiedy).
Ale nie wszystkie uprawy i odmiany nadają się do siewu zimowego. Po pierwsze, przy wcześniejszym dojrzewaniu warzywa są gorzej przechowywane zimą. Dlatego warzywa do zakładki na zimę wysiewa się tylko wiosną. Po drugie, w niesprzyjających warunkach pogodowych zamiast gęstych wiosennych pędów można dostać puste łóżko.
Marchew, cebulę, rzepę, pietruszkę, koper, sałatę, sałatę, trawę ogórkową, szpinak, szczaw, seler i inne odporne na zimno rośliny wysiewa się przed zimą.
 |  |
Jednocześnie do siewu podzimnogo konieczne jest wybranie odmian domowych specjalnie zaprojektowanych do siewu jesiennego i odpornych na strzelanie: do marchwi - Nantes 4, Niezrównane, Kolor, Moskwa późno, Rogneda, Touchon, Shantane; na pietruszkę - Aster, Zwykły Liść, Pogoda, Korzeń Cukru, Bordowik; buraki - odporne na zimno 19, pasternak - Student i Krugly; na sałacie - Moskiewska szklarnia.
Często takie odmiany mają w nazwie słowo „podzimnyaya” (na przykład buraki Podzimnyaya A-17, Podzimnyaya A-474, Podzimnyaya Incomparable itp.). Alternatywnie możesz wybrać odmiany wcześnie dojrzewające.
Jak siać?
Do siewu podzimnogo wybierz duże pełnowymiarowe nasiona o współczynniku kiełkowania 70-80%. W takim przypadku nie możesz używać namoczonych, spuchniętych, a tym bardziej kiełkujących nasion.
Siew marchwi w bieliznę można również przeprowadzić „na papierze”, przyklejając nasiona marchwi pastą skrobiową do wąskich pasków papieru (najlepiej papieru toaletowego) w ilości do 100 nasion na 1 m paska. Dzięki tej metodzie nasiona „układa się” z wyprzedzeniem w ogrodzie.
Ale jednocześnie zaleca się sprawdzenie nasion pod kątem kiełkowania przed siewem, a jednocześnie dezynfekcję. Aby to zrobić, zanurz je w roztworze nadmanganianu potasu na 20-25 minut. Usuń pływające nasiona, ponieważ nie wyjdą. I dobrze wysusz zatopione nasiona na słońcu i siej.
Nasiona wysiewa się w rowkach tylko na sucho (jest to główny warunek dla upraw ozimych), następnie rowki są pokryte piaskiem lub torfem i wyrównane próchnicą. Jesienią nasiona tylko pęcznieją, ale nie kiełkują, a nawet nie wykluwają się. Ale wiosną natychmiast zaczynają rosnąć.
Przeczytaj także Podzimnie siew i sadzenie warzyw.
„Uralski ogrodnik”, nr 40, 2017
