Aby osiągnąć dobry wzrost i obfite rododendrony kwitnienia może , jeśli nauczyć się zgodne z siedmiu głównych zasad rolnictwa .
1. Wybór lokalizacji. Najlepszą opcją jest półcieniste miejsce w pobliżu wody. Unikaj koryt, w których dochodzi do stagnacji wód powierzchniowych i gromadzenia się zimnego powietrza. Miejsce lądowania należy chronić przed suchymi i zimnymi wiatrami. Ponadto rododendrony liściaste nie wymagają cieniowania i są mniej wymagające w warunkach glebowych.
Pod rododendronami odpowiednie dobrze napowietrzone i przepuszczalne gleby o wysokiej zawartości próchnicy. Do tego celu najlepiej nadaje się gleba torfowa lub mieszanina torfu i piasku. Wspólnym wymogiem dla wszystkich gleb jest kwaśny odczyn środowiska. Rododendrony dobrze rosną i rozwijają się przy pH 3-5. O kwasowości gleby decydują rośliny wskaźnikowe: na glebach mineralnych o odczynie kwaśnym rośnie najczęściej szczaw, mięta psia, weronika, pikulniki; na lekko kwaśnym i neutralnym - powój polny, rumianek bezwonny, ostropest polny, koniczyna pełzająca, trawa pszeniczna pełzająca. Na glebach torfowiskowych - mchy torfowe, dziki rozmaryn bagienny, podbelo, mirt błotny.
2. Przygotowanie gleby. Dla jednego krzewu przygotuj dół do sadzenia o szerokości 60-70 cm, głębokości 30-40 cm. Na ciężkich glebach gliniastych dół powinien być płytszy (15-20 cm) i znacznie szerszy (1,0-1,2 m) (Rys. 1 .). Wypełniony jest torfem wysokim lub wcześniej przygotowaną mieszanką gleby. Jako taką mieszankę można polecić: torf kwaśny, ziemię iglastą i liściastą, piasek rzeczny (3: 1: 2: 1), torf kwaśny, trociny, piasek (2: 1: 1), torf, opadłe igły, trociny, piasek ( 2: 1: 1: 1), itp. Do mieszanki glebowej należy dodać kompletny nawóz mineralny w ilości 150-200 g na 1 m, a także 40 g siarki.
3. Materiał nasadzeniowy. Z ZKS najlepiej używać 3-letnich roślin. W razie potrzeby można użyć 1-2-letnich sadzonek lub roślin w wieku 4 lat i starszych. Sadzenie młodych roślin najlepiej wykonywać wiosną, przed sezonem wegetacyjnym lub na samym początku wzrostu pędów. Ale sadzenie jesienne we wrześniu jest również możliwe, pod warunkiem, że sadzonki były uprawiane na otwartym polu. Sadzonki z ZKS można sadzić przez cały sezon.
4. Lądowanie. Roślinę w pojemniku lub z grudą ziemi umieszcza się w pojemniku z wodą i utrzymuje, aż cała bryła zostanie nasycona wilgocią. Następnie roślinę wyjmuje się z pojemnika i umieszcza w przygotowanym dołku do sadzenia. Zagrzebany w glebie tak, aby wierzchołek kuli korzeniowej z pojemnika znajdował się na poziomie powierzchni gleby w miejscu sadzenia. Nie pogłębiać szyjki korzenia rododendronów! Jeśli ta zasada zostanie naruszona, rośliny przestaną kwitnąć i ostatecznie umrą. Wokół miejsca sadzenia tworzy się niewielki grzbiet ziemi, a woda jest stopniowo wylewana, aż ziemia zostanie całkowicie nasycona wilgocią. Po 1-2 tygodniach gleba jest wyrównana, pozostawiając małe wgłębienie, aby woda została zatrzymana podczas podlewania. Przy sadzeniu grupy roślin odległość między krzewami powinna wynosić co najmniej 1 m. Krzewy średniej wielkości sadzi się w odległości 0,7-1,5 m,wysoki - 2-2,5 m.
5. Top dressing.Dwa razy w roku: pod koniec kwitnienia i na początku lipca rododendrony należy karmić mieszankami nawozów mineralnych („Kemira dla rododendronów” lub „Kemira-universal”). W przypadku płynnego opatrunku górnego 20 g nawozu rozpuszcza się w 10 litrach wody. Można go po prostu wysuszyć wokół krzewów w ilości 100 g na 1 m. Bardzo dobre efekty uzyskuje się stosując mieszankę kwaśnych nawozów: siarczanu amonu, superfosfatu, siarczanu potasu i siarczanu magnezu w stosunku 9: 10: 4: 2. Najlepiej jest nakładać tę mieszankę w trzech etapach: w ilości 1 m dodać 100 g wczesną wiosną, w okresie pęcznienia pąków; kolejne 100 g mieszanki wprowadza się pod koniec kwitnienia, a kolejne 50 g na początku lipca (w okresie początku wtórnego wzrostu pędów). Rododendrony wymagają również nawozów organicznych. Najlepiej używać kwaśnego torfu wrzosowiskowego. Jeśli nie,można używać albuminy lub gnijącego obornika, ale używaj go bardzo ostrożnie, w małych ilościach i tylko wiosną lub wczesnym latem. W żadnym wypadku nie należy używać świeżego obornika! 0,5 l przefermentowanej gnojowicy rozcieńcza się w wiadrze z wodą i wykorzystuje do nawadniania 4 m. Pierwiastki śladowe są potrzebne w bardzo małych ilościach. Jeśli skład podłoża obejmuje liściastą ziemię i igły, to zawiera wystarczającą ilość pierwiastków śladowych. Jeśli podłoże ma inny skład, można zastosować nawóz „AVA”.wtedy zawierają wystarczającą ilość pierwiastków śladowych. Jeśli podłoże ma inny skład, można zastosować nawóz „AVA”.wtedy zawierają wystarczającą ilość pierwiastków śladowych. Jeśli podłoże ma inny skład, można zastosować nawóz „AVA”.
6. Podlewanie. Zazwyczaj szybkość podlewania wynosi 1-1,5 wiadra dwa do trzech razy w tygodniu dla dorosłej rośliny. Młode sadzonki są podlewane częściej, ale nie więcej niż 0,5 wiadra na 1 krzew. Podczas kwitnienia rośliny są częściej podlewane. Jeśli jesienią jest sucho, rośliny również należy obficie podlewać, co sprzyja lepszemu przezimowaniu. Przy suchej i upalnej pogodzie rośliny opryskuje się wodą. Duże znaczenie ma pH wody używanej do nawadniania. Powinien wynosić nie więcej niż 4-5 jednostek, w przeciwnym razie rododendrony zaczną boleć, co objawia się w postaci żółknięcia liści. Następnie liście zaczynają wysychać, a później cała roślina umiera. Aby tego uniknąć, woda przed podlewaniem jest zakwaszana albo stężonym kwasem siarkowym (1 ml na wiadro wody), albo kwasem szczawiowym, cytrynowym, octowym lub innymi kwasami organicznymi (3-4 g na wiadro wody).
7. Ściółkowanie. Najlepiej jest używać trocin lub kory roślin drzewiastych, można użyć opadłych igieł lub liści, słomy lub mieszanki kilku powyższych składników. Chochoł rozsypuje się wokół buszu warstwą o grubości 5-7 cm (możliwe jest więcej niż 10-12 cm). Promień koła ściółki wynosi 0,5-0,7 m lub odpowiada średnicy korony.
I ostatnia rzecz : nie spulchniaj gleby wokół rododendronów! Ich system korzeniowy znajduje się bardzo blisko powierzchni, dlatego chwasty pod krzakami należy usuwać ręcznie.
