Różnorodność cebul warzywnych i ich zastosowania

Żadna kuchnia narodowa nie może obejść się bez cebuli i czosnku. Jeśli regularnie jesz te zdrowe warzywa, czas poszerzyć wachlarz uprawianych gatunków i posadzić w ogrodzie innych przedstawicieli rodziny Alliaceae o pikantnym smaku i aromacie. Pory, szalotki, batun, wielopoziomowe, szczypiorek, śluz, pachnące (rozgałęzione) i inne pokrewne cebuli są bezpretensjonalne i bardzo przydatne dla zdrowia. Wymagają bardzo mało miejsca, aw zamian za opiekę nagrodzą cię obfitymi zbiorami. Najlepiej unikać siewu cebuli wieloletniej w ogrodzie, ponieważ czasami mogą one nawet zamienić się w chwasty.

Poza sezonem cebulę można „wyrzucić” z parapetu, dzięki czemu Twoje zimowe menu będzie bardziej urozmaicone i pożywne.

Obrany porCebula Batun Ishikura

Wybór terenu, gleba . Cebula najlepiej rośnie na luźnych, żyznych glebach. Ich smukłe korzenie walczą o przedostanie się do ciężkich gleb gliniastych, a na glebach ubogich rośliny po prostu umierają z głodu. Dlatego, jeśli ziemia na twojej stronie pozostawia wiele do życzenia, przed sadzeniem cebuli należy dodać dużo kompostu (co najmniej 10 kg / m2) oraz głęboko i dokładnie poluzować łóżko ogrodowe pod cebulą widłami ogrodowymi. Kompletny nawóz mineralny z pierwiastkami śladowymi jest również wprowadzany zgodnie z agrochemicznymi właściwościami gleby.

Lądowanie . Materiał do sadzenia cebuli to szalotka, sadzonki krzewów gatunków wieloletnich, cebulki i oczywiście sadzonki (sadzonki). Cebulę wieloletnią można podzielić i przesadzić wiosną i wczesną jesienią.

Szczypiorek w polu

Uprawa sadzonek . Nasiona sadzonek wysiewa się w chronionym gruncie 8-10 tygodni przed sadzeniem w otwartym terenie lub w szkółce na otwartym terenie jak najwcześniej. W większości regionów Rosji zaleca się sadzenie cebuli wiosną na trzy tygodnie przed datą ostatniego przymrozku (na podstawie średnich rocznych wskaźników meteorologicznych).

Siew odbywa się w skrzynkach z pożywną mieszanką gleby dla sadzonek, które umieszcza się na parapecie w wentylowanym pomieszczeniu. Mieszanka gleby jest stale wilgotna. Sadzonki można przesadzać na otwarty teren, gdy osiągną połowę długości standardowego ołówka, ale wygodniej jest sadzić większe sadzonki, więc nie spiesz się do sadzenia, musisz dobrze przygotować ogród. Sadzonki sadzi się w bruzdach o głębokości 12-16 cm, z odstępem między roślinami w rzędzie 10-15 cm, sadzonki lekko wzbijane.

Wychodzę . W ciągu pierwszych 45 dni po posadzeniu będziesz musiał 2-3 razy odchwaszczać grządkę ogrodową. Cebula zakorzenia się powoli iw tym okresie nie może konkurować z szybko rosnącymi chwastami. Możesz ściółkować powierzchnię redlin cienką warstwą torfu, wiórów drzewnych lub posiekanej słomy, a chwastów będzie mniej problemów. Ponadto ściółka pomaga zachować wilgotność gleby, ale w tym przypadku konieczne będzie zwiększenie dawki nawozów azotowych.

Na początku sezonu wegetacyjnego cebuli gleba powinna być stale wilgotna, preferowane jest częste podlewanie w małych dawkach. Nagłe zmiany wilgotności gleby mogą powodować chlorozę i nekrozę liści. Zaleca się karmić rośliny raz na dwa tygodnie, najlepiej roztworem nawozów mineralnych lub naparem dziewanny.

Por (Allium ampeloprasum var. Porrum) wyróżnia się w ogrodzie królewskim wyglądem . Ważnymi zaletami tego gatunku są prosta technika rolnicza oraz odporność na szkodniki i choroby. Z pora przyrządza się doskonałe zupy, dietetyczne potrawy warzywne oraz przysmaki dla smakoszy. „Nogi” kroi się w krążki i smaży na maśle lub oliwie. Jest świetnym dodatkiem do gulaszu, zup, nadzienia do ciast. Delikatne młode pory można smażyć w głębokim tłuszczu lub grillować.

Produkty z porów są dobrze przechowywane w lodówce w perforowanych plastikowych torebkach przez 2-3 miesiące.

Por jest rośliną uprawną o długim okresie wegetacji (powyżej 130 dni), dlatego w strefie klimatu umiarkowanego uprawiany jest głównie z sadzonek. Odmian jest wiele, różnią się wczesną dojrzałością, kolorem liści, długością i średnicą łodygi. Rośliny są jadalne na każdym etapie rozwoju, więc można je zbierać w razie potrzeby (młode rośliny są delikatniejsze i smaczniejsze).

Por, żniwaPokrój por

Przed posadzeniem sadzonek pora wierzchołki liści i końcówki korzeni są odcinane na 1,5-2 cm od sadzonek w celu pobudzenia procesów wzrostu. Aby uzyskać wysokiej jakości produkty z wybielonymi fałszywymi łodygami, każdą roślinę spryskuje się ze wszystkich stron lub przykrywa materiałem ściółkującym, tak jakby kiełkowała przez luźną glebę. Ta technika nazywa się wybielaniem. Rośliny przyciąga słońce, zwiększa się długość „nogi”, a etiolowane podstawy liści, które tworzą fałszywą łodygę, stają się delikatniejsze.

Walory smakowe odmian ozimych rosną przy zbiorach późną jesienią lub nawet po przezimowaniu. W centralnej Rosji w ostatnich latach panowała długa, ciepła jesień, a zbierania pora można się spodziewać prawie do grudnia - wartość tego żywego, bogatego w witaminy produktu jest nie do przecenienia. W przypadku porów odpornych na zimno przedłużyć okres zbiorów, przykrywając rośliny słomą 6-8 cm przed pierwszymi silnymi mrozami. Tylko nie zapominaj, że jeśli temperatura powietrza spadnie poniżej + 10 ° C, rośliny mogą zamarznąć, a ich usunięcie będzie problematyczne.

Po zebraniu pora odetnij korzenie i wierzchołki liści tak, aby około 5 cm pozostało nad wybieloną częścią, można to zrobić bezpośrednio w ogrodzie, pozostawiając ścięte liście i korzenie w pryzmie kompostu. Wiosną por będzie musiał zostać usunięty, zanim strzały pojawią się wewnątrz fałszywej łodygi, ponieważ wraz z rozwojem szypułki podstawy liści stają się cieńsze i grubsze.

Szalotka poza sezonem

Szalotki ( Allium Sulphur Aggregatum Group) mają wszechstronne zastosowanie kulinarne, dodawane są do potraw duszonych, smażonych, grillowanych, suszonych i mrożonych. To szalotki nadają galarecie niezwykłego smaku. Jest bardziej miękka niż cebula i lepiej pasuje do innych potraw.

Współczesne szalotki można uprawiać nie tylko z cebul, ale także z nasion poprzez sadzonki. Najprościej jest sadzić wczesną wiosną małe cebulki na luźnym, żyznym grządce. Należy pamiętać, że na glebach organicznych i bogatych w składniki odżywcze (zwłaszcza azot) rośliny będą rosły większe i miały piękne, intensywnie zielone liście, ale aromat będzie słabszy. Wierzchołki cebulek podczas sadzenia pozostają na poziomie powierzchni kalenicy, którą należy ściółkować. Gniazda cebul będą się tworzyć latem. W regionach południowych plantatorzy warzyw mogą sadzić szalotki przed zimą do zbiorów następnego lata.

Obecnie istnieją odmiany typu francuskiego - Matador i Ambition , które szybko rosną i tworzą gniazda 5-8 zaokrąglonych, dość dużych bulw.

Usuń szalotki, gdy liście będą suche w 3/4. Susz cebulki w dobrze wentylowanym miejscu, aż szyje będą suche i cienkie. Szalotki można dobrze przechowywać w chłodnym (poniżej + 5 ° C) suchym miejscu.

Cebula wielopoziomowa ( Allium cepaGrupa Proliferum). W innych krajach nazywany jest łukiem egipskim lub chodzącym. Na łodydze tworzy się kilka warstw małych cebulek. Wysokość strzałki do pierwszego poziomu wynosi 60-80 cm, powstają na niej największe cebulki, do 2 cm średnicy, kiełkują natychmiast, a liście osiągają długość 10-15 cm Pod ciężarem cebul łodygi opadają na ziemię, a cebulki są w stanie się zakorzenić w pewnej odległości od żarówki matki, tak osiada ta cebula. Sadząc wielopoziomowy łuk, możesz to zaobserwować w swoim ogrodzie. Cebule podziemne są duże, tworzą gniazda i są bardzo podobne do cebuli, ale nie dojrzewają i są źle przechowywane. Liście ciemnozielone, zwięzłe, długości 30-35 cm, średnicy ok. 1 cm, bardzo kruche, soczyste i smaczne, za co ceniona jest cebula wielopoziomowa.

Wielopoziomowy łukCebula wielowarstwowa, cebulki

Posadź cebulę warstwową jesienią, pokrój liście wiosną i usuń cebulki, gdy liście zaczną wysychać - od połowy lata do jesieni. Do sadzenia możesz użyć świeżo zebranych cebul, ale możesz pozwolić cebulom zakorzenić się i urosnąć, a następnie przesadzić je kawałkiem ziemi w nowe miejsce.

W przypadku konieczności przechowywania cebulek należy je dobrze wysuszyć bez ich rozdzielania i przechowywać w suchych, nieogrzewanych pomieszczeniach, w których nie występują gwałtowne wahania temperatury.

W pierwszym roku po posadzeniu cebul I rzędu rosną duże bulwy o średnicy od 3 do 7 cm, w drugim roku intensywnie dzielą się, tworząc gniazdo z mniejszych cebulek, które również dzielą następny rok.

Przy dobrej pielęgnacji roślin w sezonie można uzyskać 3-4 plony doskonałej zieleni. Cebula wielowarstwowa jest z powodzeniem stosowana do wymuszania w szklarniach, jest mniej wymagająca w warunkach oświetleniowych niż cebula, praktycznie nie ma okresu spoczynku i szybko rośnie. Czas trwania wymuszenia, w zależności od warunków, wynosi 25-40 dni. Wielu amatorskich hodowców warzyw uprawia wielopoziomową cebulę jesienią i zimą na parapecie w pojemnikach (30x15x12 cm) zarówno z cebul, jak i małych cebulek podziemnych.

Wieloletnie łuki

Większość rodzajów cebuli uprawia się jako zieleninę w uprawach rocznych lub dwuletnich, ale wiele gatunków sprawdziło się lepiej jako byliny, konsekwentnie wydając liście z roku na rok przy minimalnej konserwacji.

Wczesna wiosna, kiedy w ogrodzie jeszcze nic nie wyrosło, to czas korony cebuli wieloletniej. Należy zbierać różnego rodzaju liście, drobno i drobno pokroić - im mniejsze, tym lepiej wchłaniają się składniki odżywcze - i dodawać do zup, sałatek, na wierzch posypać dodatkami. W bardzo małych ilościach przynoszą ogromne korzyści naszemu organizmowi, który po długiej zimie bardzo potrzebuje witamin i światła słonecznego. Kwiaty mogą służyć do ozdabiania potraw oraz jako pikantna przyprawa.

W uprawie wieloletniej liście cebuli zaczynają się wycinać od drugiego roku życia, gdy odrastają. Liście obcinamy, gdy są młode i soczyste, w tym czasie zawierają najwięcej substancji biologicznie czynnych oraz soli mineralnych.

Możesz sadzić sadzonki tej cebuli lub uprawiać sadzonki. Nowe odmiany są zwykle uprawiane z nasion.

Przy intensywnym cięciu sadzenie cebuli wieloletniej stosuje się przez 3-4 lata (tylko 5-6 lat życia), wtedy lepiej jest zaktualizować plantację. Pielęgnacja roślin powinna zapewniać pomyślne przezimowanie, harmonijny odrost i szybki wzrost liści. Wiosną miejsce należy oczyścić z resztek roślinnych i głęboko poluzować. W okresie odrastania liści stosuje się kompletny nawóz mineralny z mikroelementami, obliczony dla gleb o średniej podaży azotu, fosforu i potasu według składnika aktywnego N60P40K80. Pod koniec lata przeprowadza się nawożenie nawozami fosforowymi i potasowymi, aby rośliny były dobrze przygotowane na zimę.

Cebula Batun ( Allium fistulosum L.) jest tradycyjnie stosowana w kuchni chińskiej i japońskiej. W naszym kraju występuje również w każdym ogrodzie zwanym cebulą ozimą.

Batun jest najczęściej rozmnażany przez podzielenie buszu - krzew jest wykopywany, cięty ostrym nożem na kawałki kilkoma cebulkami i przesadzany. Możesz, bez wykopywania krzewu, ostrożnie oddzielić pędy boczne od jego zewnętrznej strony i posadzić je w nowym miejscu. Trampolinę można uprawiać na zielenie z nasion wysianych wiosną lub latem bezpośrednio w ogrodzie. Około 2,5 miesiąca po wzejściu sadzonek rośliny osiągną wielkość handlową (wysokość co najmniej 25 cm) i można je zbierać w pęczku z korzeniami, przerzedzając tym samym plony. Pamiętaj, że liście szybko się szorstkują.

Cebula BatunCebula Red Bird

W drugim roku życia, zwykle 2 miesiące po wiosennym odroście, tworzą się szypułki, jednak młode strzały są dość delikatne i można je pokroić w sałatkę razem z liśćmi. Batun kwitnie w połowie czerwca, nasiona dojrzewają w lipcu. Pod koniec lata rozpoczyna się druga fala wzrostu liści, w niektórych latach następuje wtórne kwitnienie roślin, choć nie tak obfite jak wiosną.

Szczypiorek

Szczypiorek ( Аlium schoenoprasum L.) o cienkich, ciemnozielonych liściach i silnym aromacie cebuli uprawiany jest jako roślina warzywna, ozdobna, lecznicza i miododajna. Nie jest wybredna, jeśli chodzi o warunki uprawy i jest prosta w kulturze. Krzew jest bardzo gęsty, przypominający trawę.

Pod względem ilości i składu witamin szczypiorek należy do najcenniejszych warzyw cebuli. Jest niezbędny w regionach północnych, gdzie zasięg upraw warzyw jest ograniczony.

Liście są małe, delikatne, pachnące; stosowane są jako przyprawa do zup, dań mięsnych, rybnych i warzywnych, do podwyższenia wartości witaminowych, przyswajalności potraw, a także do dekoracji potraw. Jest to uprawa do całorocznej produkcji zieleni, ponieważ rośliny nie mają okresu głębokiego spoczynku, można je uprawiać jesienią i zimą. Szybko rosnący szczypiorek jest najbardziej odpowiednią cebulą do linii sałat w nowoczesnych kompleksach szklarniowych.

Szczypiorek rośnie szybko wczesną wiosną, silnie się rozgałęzia i daje dużą zieloną masę, którą można obciąć już 2,5-3 tygodnie po rozpoczęciu sezonu wegetacyjnego. Okres cięcia jest krótki, ponieważ liście szybko rosną.

Kwitnący szczypiorek jest bardzo dekoracyjny ze względu na obfitość jasnozielonych liści szydełkowatych i owalnych kwiatostanów, których kolor waha się od białego do srebrzystoróżowego i czerwono-fioletowego. Bardzo skuteczny przy sadzeniu w dużych kępach. Po wyschnięciu kwiaty stają się różowawo-perłowe i są używane do bukietów zimowych. Po dojrzewaniu nasion pod koniec lata obserwuje się drugą falę wzrostu liści.

Schnitt jest szeroko stosowany w Europie Zachodniej jako sezonowa roślina doniczkowa. W przypadku hodowli doniczkowej nasiona wysiewa się zagęszczone, w szerokich pasach, na żyznej glebie (możliwe jest to w warstwie podłoża o grubości 10-15 cm na palecie lub na folii poniżej). Po roku tworzy się gęsta darń. Jesienią wykopuje się go, wycinając korzenie na głębokości około 10 cm, następnie kroi na małe bloczki, przesadza do doniczek i wykorzystuje do hodowli pokojowej do cięcia.

Szczypiorek zwykle nie przesadza się przez 4-6 lat, ale nie dłużej, ponieważ później darń staje się bardzo gęsta, rośliny uciskają się nawzajem, a plon maleje.

Szlam cebulowy lub opadający ( Allium nutans L.) jest ceniony jako roślina pokarmowa, lecznicza, ozdobna i miododajna. Liście są delikatne, soczyste, długo nie szorstkują, na kawałkach obficie wydziela się śluz. Zawierają sole mineralne ważne dla organizmu człowieka, cebula ta jest szczególnie bogata w żelazo i dlatego jest przydatna przy anemii.

Szlamowa cebula

Cebula ślimaka jest stosunkowo bezpretensjonalną, wieloletnią rośliną odporną na zimę o wysokiej zdolności adaptacyjnej. Młode liście rosną stale, praktycznie przez cały rok, z przymusową przerwą zimą i maksymalnym wzrostem wiosną i wczesnym latem. Wiosną (zaraz po stopieniu się śniegu) najpierw zaczynają rosnąć zeszłoroczne liście, a dopiero potem pojawiają się nowe. Cenną właściwością jest to, że liście nie szorstkują i zachowują wysoki smak przez prawie cały sezon wegetacyjny. W centralnej Rosji cebula ślimak kwitnie w drugiej połowie lipca. Nasiona dojrzewają na przełomie sierpnia i września.

Śluz ma potężne kłącze poziome o grubości 1,5-2,0 cm z wyraźnym rozcięciem związanym z wiekiem. W 6-7 roku życia liczba pędów odnowieniowych zmniejsza się, a ze względu na śmierć obszarów kłączowych roślina zostaje podzielona na kilka osobników potomnych.

Cebula szlamowa dobrze rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie. Sadzenie sadzonek rocznych ma przewagę nad dzieleniem buszu. Jest mniej pracochłonny, a rośliny są bardziej produktywne. Cięcie liści lepiej rozpocząć od 3 roku życia. Są cięte na długość min. 25 cm Latem można wykonać 3 cięcia, ostatnie - nie później niż na początku sierpnia, ponieważ rośliny muszą się wzmocnić przed nadejściem chłodów. Cięcie poprawia rozgałęzianie i przyspiesza proces starzenia roślin. W razie potrzeby liść można na bieżąco odcinać.

Kokarda pachnąca lub rozgałęziona ( Allium odorum syn. A. Ramosum , A. tuberosum ) - popularna zielona uprawa w Japonii i Chinach. Posiada wąskie, płaskie, ciemnozielone liście o przyjemnym smaku i lekko kredowym aromacie oraz pachnące śnieżnobiałe kwiaty. Pachnące cebule są używane głównie w postaci świeżej, ponieważ podczas przetwarzania traci się do 80% witaminy C, ale można ją dodać do konserw, a nawet solić na zimę.

Słodka cebulaSłodka cebula

Jest rośliną ciepłolubną, stosunkowo odporną na suszę, która jednocześnie toleruje mrozy do –45 ° С zimą nawet przy niewielkiej pokrywie śnieżnej. Wiosną słodka cebula rośnie znacznie później niż inne rodzaje cebuli. Optymalna temperatura dla rozwoju cebuli słodkiej to + 20 ° C, ale normalnie rośnie ona nawet w niższych temperaturach w strefie umiarkowanej.

Kwitnienie rozpoczyna się po wiosenno-letniej fali wzrostu liści, zwykle w lipcu i trwa do nadejścia chłodów - pojawiają się kolejno nowe łodygi kwiatowe. Cebula pachnąca to doskonała roślina miodowa, a uzyskany z niej miód nie ma zapachu cebuli. Podczas kwitnienia pszczoły i motyle gromadzą się pod parasolami słodkiej cebuli.

Propagowane przez nasiona i dzielące krzew. Kłącze (zewnętrznie podobne do kłącza brodatej tęczówki) rozgałęzia się dość silnie, tworząc gęste kępy. Grube korzenie wystają z dna kłącza i wnikają głęboko w glebę. Nasiona są duże (1000 szt. Do 4,5 g), pomarszczone, o błyszczącej powierzchni.

W pierwszym roku życia, wyhodowane z nasion, ziele angielskie rośnie powoli. Proces powstawania i wzrostu liści trwa od wiosny do jesieni, nowy liść pojawia się co 8-10 dni. Dlatego zwykle wysiewa się go najpierw w małym łóżku ogrodowym (przedszkolu), a następnie przesadza na stałe miejsce.

Pachnące liście cebuli są bardzo soczyste i dość szybko tracą świeżość, można je przechowywać w lodówce nie dłużej niż 2-3 dni.

Niezwykłe wieloletnie łuki

Takich gatunków jest bardzo dużo, ale wśród uprawianych przeważają gatunki ozdobne, polecamy dwa (a raczej trzy) wspaniałe rodzaje cebuli do uniwersalnego zastosowania.

Ukośny łuk

Cebula skośna ( Allium obliquum L.) występuje naturalnie w pasmach górskich Azji Środkowej, południowej Syberii, na Uralu, a także w Karpatach i Tatrach. Botanicy uważają ją za reliktową roślinę, która pojawiła się w okresie przedlodowcowym.

Cebula ukośna zasługuje na sadzenie na działce ogrodowej, wystarczy na to 1-1,5 m2 luźnej żyznej ziemi. Wiosną cebula skośna rośnie wcześniej niż inne cebule, zaraz po stopieniu się śniegu, dostarczając unikalnych zielenin witaminowych, zawierających aż 160 mg% witaminy C! Ta roślina warzywna, ozdobna i lecznicza dobrze przystosowuje się po wprowadzeniu w nowe warunki środowiskowe i jest z powodzeniem udomowiona. W południowej Syberii i Ałtaju miejscowa ludność zbiera w naturze cebulę pokosową i uprawia ją w ogrodach warzywnych. Zjada się wczesne warzywa, a także cebulę, która jest używana głównie do marynowania lub jako przyprawa do konserw.

Cebule są owalne, stożkowate, o wysokości 4-6 cm i średnicy 1,5-2,5 cm, przymocowane do krótkiego kłącza. Zewnętrzne suche łuski są gęste, straszne, ich kolor waha się od różowożółtego do brązowawego. Korzenie wieloletnie, stosunkowo grube, słabo rozgałęzione. Na pędzie, w zależności od wieku, tworzy się 3-8 płaskich, liniowych, zwężających się ku górze, fałdowanych wzdłuż środkowej żyłki liści.

Cebula ukośna to gatunek wcześnie dojrzewający: czas trwania sezonu wegetacyjnego (od ponownego wzrostu liści wiosną do dojrzewania nasion) wynosi 100-115 dni Wyhodowane z nasion, skośne cebule kwitną w 3. roku życia (pojedyncze okazy w 2. roku). Liście intensywnie rosną od wiosny do połowy czerwca, po czym stopniowo zaczynają obumierać. Kwitnie pod koniec czerwca przez 8-12 dni. Nasiona dojrzewają na początku sierpnia.

Ukośny łuk

Cebula rozmnaża się przez pochylone nasiona i dzielące krzewy, jednak współczynnik rozmnażania wegetatywnego jest niski, dlatego przeważa rozmnażanie nasion. Nasiona wysiewa się przed zimą, ponieważ podczas siewu wiosennego zdolność kiełkowania jest znacznie niższa. W pierwszym roku rośliny są uprawiane w szkółce na niewielkiej powierzchni, a następnie przesadzane na stałe miejsce. Podczas rozmnażania przez podzielenie krzewu przesadzanie cebulek potomnych odbywa się we wrześniu. Cebule sadzi się, pogłębiając je do 2-3 wysokości. Preferowane są słoneczne, suche obszary. Rośliny podlewane są tylko w porze suchej.

Skośna cebula jest dekoracyjna i dobra jako roślina miodowa. Puszyste złote kwiatostany-kulki nadają się do bukietów. Parasole ścięte na początku kwitnienia stoją w wodzie na około dwa tygodnie.

Ramson

Pod popularną nazwą „dziki czosnek” łączy się dwa bliskie gatunki botaniczne: cebula zwycięska i cebula niedźwiedzia. Powszechnie znana jest wartość czosnku niedźwiedziego jako rośliny spożywczej, witaminowej, leczniczej i przyprawowej. Młode pędy są spożywane w postaci świeżej, solonej, marynowanej, marynowanej i suszonej.

Cebula zwycięstwa ( Allium victorialis L.). Cebule w kształcie ściętego stożka, o średnicy 1-2 cm z siatkowymi brązowymi muszlami, są przymocowane do rozwiniętego kłącza. Blaszka liściowa jest zielona, ​​szeroko eliptyczna, szeroka na 2-8 cm, odchodząca od ogonki liściowej, która jest od niego 2-4 razy krótsza. Szypułka o wysokości 30-60 cm jest ubrana w pochwę liściową przez jedną trzecią. Kwiatostan to kulisty parasol o wielu kwiatach. Kwiaty są białawo zielone lub żółtawe. Kwitnie na początku czerwca. Owocem jest pudełko kulisto-trójkątne.

Łuk zwycięstwaNiedźwiedzia cebula

Cebula niedźwiedzia ( Allium ursinum L.). Do rozwiniętego kłącza przyczepione są wydłużone owalne cebulki o średnicy około 1 cm z włóknistymi brązowymi muszlami. Blaszka liścia jest jasnozielona, ​​podłużna, eliptyczna, o szerokości 3-5 cm, ze spiczastym końcem. Ogonek jest równy lub 2 razy krótszy od ostrza. Szypułka ma 15-40 cm wysokości, kwiatostan to wiązka lub półkulisty parasol. Kwiaty są białe. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Owocem jest pudełko kulisto-trójkątne.

Nasiona obu gatunków są okrągłe, czarne, z gęstą błyszczącą łupiną. Kiełkują tylko podczas siewu podzimnego lub po rozwarstwieniu przez 80-100 dni (temperatura 0 + 3 ° C). Nasiona przechowywane w temperaturze pokojowej i wysiane wiosną wykiełkują dopiero wiosną przyszłego roku.

Wartość odżywcza, specyficzny smak, właściwości witaminowe zieleniny i bezpretensjonalność roślin sprawiają, że zwycięża i rodzi cebulę obiecującą wprowadzenie do kultury. Dla nich wybiera się zacienione miejsca z luźną i wystarczająco żyzną glebą. Teren pod drzewami i dużymi krzewami jest zwykle pusty lub porośnięty zwykłymi zagłębieniami. Ramson jest idealną rośliną do takich miejsc, ponieważ rośnie na początku kwietnia, kiedy drzewa nie są jeszcze pokryte liśćmi, a do połowy lipca nadziemna część roślin obumiera.

Kłącza i cebulki dzikiego czosnku znajdują się na głębokości 15-20 cm, więc nadaje się do tego tylko luźna, dobrze napowietrzona, bogata w organiczne gleby. Rośliny są higrofilne i wymagają podlewania w okresach suszy. Ramson jest wrażliwy na trawy, trawa pszeniczna jest szczególnie niebezpieczna: jej kłącza o ostrych końcach, rosnące, przebijają cebulki.

Sadząc wszystkie te cebule w swoim ogrodzie, z pewnością będziesz chciał wypróbować z nimi nowe przepisy kulinarne. Oto inspirujący przepis, który przeczytaliśmy w magazynie Organic Gardening - wypróbuj następujący:

Pokrój świeżo zebrane pory i szalotkę, podgrzej trochę oliwy na patelni i podsmaż cebulę na małym ogniu. Gdy kuchnia wypełni się pysznym aromatem, idź do ogródka warzywnego, zobacz, co możesz zebrać, dodaj do smażonej cebuli i przygotuj potrawę. Sukces jest pewny.