Ze wszystkich wielu gatunków powoju w kulturze najbardziej znane są fioletowe powoje i trójkolorowe powoje.
Ipomoea purpurowa (Ipomaea purpurea), popularnie - powój, gramofon, należy do rodziny powójów. Ojczyzną tych roślin są kraje Ameryki Środkowej i Południowej.
Nazwa rośliny pochodzi od greckich słów ips - robak i homoios - ścieżka, ponieważ kędzierzawa łodyga i kłącze wielu gatunków przypominają długiego robaka.
Ipomoea rośnie szybko, w krótkim czasie jej pędy osiągają wysokość 3-4 metrów, a na obszarach o długim okresie ciepłym - do 7 metrów. Jego łodyga jest kręcona, owłosiona. Jasnozielone, jajowato spiczaste liście z długimi ogonkami gęsto pokrywają łodygę. Rośliny tworzą gęstą zieloną zasłonę. Kwiaty Ipomoea są pojedyncze, duże, na krótkiej szypułce, do 6 cm średnicy, w kształcie lejka, o różnych kolorach - białym, niebieskim, niebieskim, fioletowym, fioletowym, monochromatycznym lub pstrokatym, występują formy pręgowane i podwójne. Obfite kwitnienie od końca czerwca do mrozów. Każdy kwiat powoju żyje tylko jeden dzień. Są otwarte rano, a następnie zamykane do 14-17.
Poranną chwałę rozmnażają nasiona wysiane w otwartym terenie pod koniec maja lub w doniczkach na sadzonki na początku maja. Niepożądane jest zbyt wczesne wysiewanie nasion na sadzonki, ponieważ rośliny wyrastają już 5-7 dnia, szybko rosną, zwijają się razem, a do sadzenia bardzo trudno je rozplątać.
Wyrosłe sadzonki sadzi się grudką ziemi pod koniec maja, bez grudki sadzonki źle się zakorzeniają. Odległość między roślinami wynosi 15–25 cm. W przypadku sadzenia roślin po południowej stronie budynków, aby zatrzymać wilgoć, glebę należy ściółkować.
Ipomoea jest z reguły stosowana do wertykalnego ogrodnictwa ścian budynków i konstrukcji, altan, balkonów, tarasów, pergoli, łuków, ogrodzeń.
„Ural ogrodnik”, nr 18, 2011