Nazwa kwiatu pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „płomień”, ponieważ jego kwiaty wydają się świecić w słońcu. Floksy w ogrodzie w swojej dekoracyjności wśród bylin glebowych zajmują czołowe miejsce, ustępując jedynie piwonii. Dlatego sadzenie 1-2 krzewów w dowolnym ogrodzie kwiatowym doda mu wdzięku, zapachu i różnorodności kolorów.
W kulturze ogrodowej najczęściej występują gatunki floksów krzewiastych, zwłaszcza floks wiechowaty. Jasny, soczysty kolor, obfite i długie kwitnienie, przyjemny aromat, względna odporność na cięcie i zaskakująca bezpretensjonalność w kwietniku sprawiły, że są to bardzo popularne kwiaty wśród ogrodników. Ponadto floks jest rośliną całkowicie odporną na zimę, chociaż w niektórych latach po ciężkiej zimie z niewielkim śniegiem dość znaczna liczba floksów umiera.
Łodygi floksów są proste, od 50 do 130 cm wysokości, jesienią są przeważnie częściowo zdrewniałe, gęsto ulistnione, rośliny mają silny system korzeniowy. Kwiaty w zależności od odmiany są małe i duże, z naciętymi, gwiaździstymi lub owalnymi płatkami. Kwiaty zebrane w duże kwiatostany o średnicy od 10 do 30 cm o najróżniejszych kształtach. Zabarwienie kwiatów od białych do czerwonych i fioletowych o szerokiej gamie odcieni, monochromatyczne, z ciemnymi lub jasnymi plamami pośrodku itp.
Do sadzenia floksów wybiera się obszary chronione przed dominującymi zimnymi wiatrami. Latem lepiej zachowuje się tu wilgoć, a zimą gromadzi się dużo śniegu, który chroni kwiaty przed zamarzaniem. Floksy dobrze znoszą półcień. Ale w otwartych, słonecznych miejscach kwitną bujniej (kwiatostany są większe, kolory są bardziej soczyste) i rzadziej chorują, ale okres kwitnienia jest nieco skrócony, a odmiany o czerwonych kwiatach trochę blakną. Najlepsze miejsce do lądowania jest w lekkim cieniu podczas upalnych godzin południowych.
Floksy należą do bezpretensjonalnych roślin i rosną nawet na bardzo ubogich glebach. Wolą jednak gleby lekko gliniaste, w poprzednich latach umiarkowanie nawożone obornikiem i próchnicą, o kwasowości od lekko kwaśnej do obojętnej.
Nie ma sensu głęboko uprawiać gleby pod uprawę floksów, ponieważ większość ich korzeni znajduje się w górnej warstwie ornej gleby na głębokości 10–25 cm i w promieniu 30–35 cm, dlatego przed sadzeniem floksów należy dokładnie przygotować glebę. Przed jesienią kopanie gleby na 1 mkw. metr, musisz dodać 2 wiadra zgniłego kompostu, 1 szklankę popiołu i 1 łyżkę. łyżka kompletnego nawozu mineralnego.
Na ciężkich glebach gliniastych należy dodać 1 wiadro gruboziarnistego piasku rzecznego, a na glebie piaszczystej 1 wiadro sproszkowanej suchej gliny, aby uniknąć obumierania roślin podczas intensywnych letnich upałów.
Wilgotność gleby powinna być również obfita, zwłaszcza w maju i czerwcu, kiedy kładzie się podwaliny pod przyszłe kwitnienie.
Floks jest jedyną byliną, która toleruje przeszczep z grudką ziemi, nawet podczas kwitnienia. Rozmnażają się bardzo łatwo, dzieląc krzewy, zielone sadzonki, odrosty korzeni, odkłady i nasiona.
Dzielenie krzewu to najłatwiejszy i najpowszechniejszy sposób rozmnażania ich na amatorskiej działce ogrodowej. Ponadto floksy i tak trzeba przesadzać i odmładzać co 4-5 lat, ponieważ w przeciwnym razie roślina będzie silnie rosnąć później, a kwitnienie, wręcz przeciwnie, słabnie.
Najlepszą porą na podział krzewów floksów jest wiosna i wczesna jesień, choć można to podzielić nawet latem. Krzewy są podzielone tak, aby każda oddzielona część rośliny miała 2-3 grube łodygi, przycięte na wysokość 10-12 cm, z kilkoma liśćmi, kilkoma pąkami wzrostu, początkami pędów i korzeniami, które są skrócone do 15 cm.
Bardzo ważne jest, aby na takiej działce jak najbardziej zachować ziemię, owinąć korzenie wilgotną szmatką, owinąć zieloną część włókniną, po spryskaniu wodą. Przed nadejściem mrozu floks powinien dobrze się zakorzenić. Takie „delenki” w przyszłym roku dobrze zakwitną.
Rozmnażanie przez zielone sadzonki odbywa się w czerwcu i lipcu z młodymi pędami przed kwitnieniem. Wraz z początkiem kwitnienia pędy szybko zdrewniały i nie nadają się do zielonych sadzonek.
Aby to zrobić, nie zdrewniałą łodygę pocięto na 2-3 części, pozostawiając 1-2 międzywęźla z 2-3 parami liści. Sadzonki są cięte 1-2 międzywęźlami i 2-3 parami liści, zapobiegając ich więdnięciu.
Sadzonki floksów dobrze zakorzeniają się w łóżku pokrytym tymczasową folią wzdłuż łuków drutu. Dla lepszego ukorzenienia lepiej jest wysypać warstwę piasku o grubości 2-3 cm na powierzchnię przygotowanego podłoża Głębokość sadzenia sadzonek to 2-3 cm Następnie sadzonki podlewać i od razu zacieniać. Po 25-30 dniach zakorzeniają się i są gotowe do przeszczepu do zamierzonego stałego miejsca.
Do rozmnażania floksa przez sadzonki korzeni wykorzystuje się zwykle największe pozostałości korzeni pozostałe po wykopaniu roślin. Są ostrożnie cięte na sadzonki o długości 6-7 cm i sadzone w rabacie ogrodowym. Z tych sadzonek w następnym roku wyrastają rośliny kwitnące.
Podczas rozmnażania przez nawarstwianie łodyga jest przypinana do ziemi przed kwitnieniem (jak czarna porzeczka) i spuszczana w dolnej części mieszaniną humusu i torfu. Jesienią z tej łodygi powstaje niezależna roślina. Sadzonki są zwykle umieszczane w odległości 50-55 cm od siebie, pogłębiając kołnierz korzeniowy 2-3 cm poniżej poziomu gleby.
Pielęgnacja floksów jest bardzo prosta. Polega na spulchnianiu gleby, zwalczaniu chwastów i corocznym dodawaniu próchnicy pod rośliny wiosną w postaci warstwy ściółki o grubości 3-5 cm Floksy są bardzo wrażliwe na płynne nawożenie mocznikiem wiosną, nitrofobowo - latem i popiołem - pod koniec kwitnienia. Nawożenie organiczne można również przeprowadzić poprzez fermentację skoszonej trawy, obornika lub ptasich odchodów.
Przy suchej pogodzie floksy należy podlewać, ponieważ nie tolerują wysychania gleby. Co więcej, ich dolne liście żółkną, a kwiaty stają się bardzo płytkie. W czasie upałów lepiej je podlewać wieczorem.
Floksy są bardzo skuteczne jako jednokolorowe plamki na trawnikach i trawnikach. Zapewniają doskonały materiał do cięcia. Floksy lepiej jest ciąć rano po wieczornym podlewaniu, kiedy większość kwiatów otwiera się w kwiatostanie. Są dobre w monochromatycznych bukietach oraz w połączeniu z innymi kwiatami wieloletnimi i rocznymi.
I jeszcze kilka dobrych rad. Jeśli chcesz, aby floks kwitnął w dużych czapkach, na krzaku nie powinno pozostać więcej niż 6-7 łodyg.
