Dąb wielokwiatowy (Elaeagnus multiflora) to jedna z najsłynniejszych roślin z mało znanego rodzaju dębu. Rodzaj ten należy do rodziny odrostów (Elaeagnaceae) , która obejmuje również rodzaj rokitnika zwyczajnego jako odrębny rodzaj. Kultura tej rośliny pochodzi z Japonii, gdzie jest uprawiana wszędzie i nazywana jest gumi. Chociaż ojczyzną zakładu są Chiny.
Ta roślina jest bardzo odporna na zimno, ale mało odporna na mróz. Jeśli weźmiemy pod uwagę tę cechę tej kultury, a także fakt, że nawet formy samozapylające, które są dostępne przy zapylaniu krzyżowym, dają znacznie większy plon, roślinę tę można z powodzeniem uprawiać. Kolejnym ważnym warunkiem wzrostu jest zaopatrzenie w wilgoć. Krzewy Gumi są mocne, nie są narażone na choroby i szkodniki, dzięki czemu są ozdobne przez cały sezon ogrodniczy. W moim ogrodzie, który znajduje się w dzielnicy Taldom w obwodzie moskiewskim, gumi daje do 8 kg z krzaka, co być może nie jest granicą.
Ale zacznijmy od początku. Przy wyborze form i odmian, sadzenie.
Odmiany Gumi
Zidentyfikowano kilka odmian gumi. I tylko jeden jest hodowany w regionie moskiewskim, to odmiana Taisa . Ta odmiana nie jest rozpowszechniona, podobnie jak inne. W przeważającej części ogrodnicy sadzą sadzonki tej kultury, z których zdecydowana większość ma całkiem przyzwoite cechy.
Pomimo tego, że w Japonii kultura ta jest uważana za „jagodę zdrowia i długowieczności” i od dawna jest spożywana jako pożywienie, formy ogrodowe pochodzenia japońskiego nie są znane. Być może w ten sposób Japończycy zachowują w jak największym stopniu lecznicze właściwości gumi, nie zamieniając na duże owoce, różnorodność okresów dojrzewania, pokrój roślin i kolor owoców, który zawsze jest charakterystyczny dla roślin długo uprawianych.
Sekrety dobrego zbioru gumi
Pierwsza roślina gumi, którą kupiłem na targu, okazała się samozapłodna, ponieważ dawała pewien plon, dopóki nie zakwitły posadzone później sadzonki. Ale po rozpoczęciu kwitnienia zbiory wielokrotnie się kończyły.
Aby uzyskać dobre plony, należy formować krzewy gumi, mocne gałęzie rzędu zerowego są ustawiane pod kątem w ciągu pierwszych 2-3 lat po posadzeniu, aż elastyczne gałęzie tej rośliny staną się zbyt mocne i nie będą mogły się zgiąć. Pochylone położenie gałęzi tego krzewu zapewnia wygodę zarówno naturalnego (śnieg), jak i sztucznego (świerkowe gałęzie i jego substytuty) schronienia na zimę. Bez schronienia i (lub) formacji nie będzie zbiorów gumi na środkowym pasie.
Ponadto, gdy w rosnącym krzaku pojawią się nowe pędy zerowe, upewniają się, że nie są one zbyt blisko siebie, pierwsze 2-3 pędy można pozostawić blisko. Ale jeśli kolejne pędy znajdują się bliżej niż 10 cm, zaleca się ich usunięcie. Ponieważ jeśli 5 lub więcej gałęzi rzędu zerowego znajduje się blisko siebie, ich połączenie prowadzi do pojawienia się `` fałszywego pnia '' Problematyczne staje się pokrycie kilku gałęzi, które wyrosły razem w dolnej części, a ponadto prawie niemożliwe jest usunięcie jednego z pędów zerowych bez uszkodzenia innych. Z dużym prawdopodobieństwem „fałszywy pień” doprowadzi do złej zimy Ostra, wymuszona interwencja znacznie osłabi roślinę, aw rezultacie pozbawi 2-3 plony.
Pochylone położenie gałęzi powoduje obfity wzrost gałęzi pierwszego rzędu, zgrubienie krzewu. Większość tych pędów należy usuwać `` na pierścieniu '', ponieważ przycinanie pędów podczas przycinania gumi powinno być stosowane ostrożnie, ponieważ ta technika przycinania w tym przypadku może prowadzić do powstania dużej liczby cienkich pędów, takich jak `` miotły czarownic ''.
Sadzenie gumi . Konieczne jest sadzenie krzewów gumi na podstawie takich obliczeń, aby główne gałęzie tego potężnego krzewu mogły osiągnąć wysokość 2 metrów lub nawet nieco więcej. System korzeniowy rośliny jest włóknisty, płytki, zawiera, jak na wielu roślinach pokrewnych, „guzki” z bakteriami wiążącymi azot. Ściółkowanie nie będzie zbędne na żadnej glebie.
Pomimo tego, że kwiaty tego gatunku znajdują się jeden po drugim, jego kwitnienie jest bardzo obfite. Małe, nieco podobne do białokremowych ćmy, z pachnącą chmurą, nadają kwitnącemu krzewowi dyskretny, ale wyrafinowany wizerunek.
 |  |  |
Rekordowe owoce
Dojrzewanie jagód gumi rozpoczyna się wraz z wczesnymi odmianami czarnej porzeczki; w bardzo owocnych latach może trwać ponad miesiąc. Jagody lekko opadają. W pełni dojrzałe jagody są bardzo słodkie, lekko cierpkie. Wielkości rzadko osiągają 2 g. Jakoś je zbierając, w bardzo owocnym roku, powiesiłam 5 średnich jagód z kilku owocujących sadzonek. Rezultat był niesamowity: małe, dokładne łuski pokazały, że jagody wybrane z różnych roślin mają tę samą wagę do drugiej cyfry po przecinku! Te jagody mają bardzo nietypowy kolor, srebrne, małe kropki znajdują się na jasnoczerwonym tle. Ta sama waga jagód e najbliższego krewnego gumi - akigumi (przyssawki parasolowej) wynika z rekordowej zawartości likopenu (dane od amerykańskich naukowców), 15 (!) Razy większej niż poprzedni rekordziści - pomidory.
Wiadomo, że jagody gumi oprócz cukru i kwasów są bogate w związki fenolowe, flawonoidy, aminokwasy, pektynę, witaminę C (w liściach jest jej jeszcze więcej niż w jagodach). Karotenoidy w owocach - do 350 mg / 100 g. Jest również bogatym źródłem makro- i mikroelementów. Owoc Gumi to dobry tonik.
Niestety nie znam żadnych dobrych przepisów na robienie gumi. Sok z tych jagód jest klarowny, lekko żółtawy, co z pewnością utrudnia użycie go w nagłówkach. W jagodach mrożonych dodawane są kwasy, posypane cukrem lub jagody oblane miodem są zbyt słodkie jak na mój gust. Dlatego staram się, aby zebrane zbiory tej najbardziej przydatnej jagody były maksymalnie świeże.
Reprodukcja gumi
Rozmnażanie tej rośliny jest dość trudne. Sadzonki ukorzeniają się słabo, tylko zielone, korzenie są powolne. Pierwsze zimowanie takich roślin na otwartym polu jest praktycznie niemożliwe. Pierwsze, niezbyt duże zbiory, takie rośliny dadzą za 3-5 lat.
Wysiew nasion ma również subtelności, które są ważne dla sukcesu. Nasiona zebrane ze świeżych jagód nie powinny wysychać. Należy je natychmiast umieścić w wilgotnym środowisku, takim jak zwilżony mech torfowiec. Okres stratyfikacji nasion wynosi ponad 100 dni, ale jeśli od razu umieścisz je w komorze chłodziarki o temperaturze nieco powyżej zera, kiełkowanie nasion rozpocznie się pod koniec grudnia, co nie jest zbyt dobre, ponieważ nawet w oknie południowym sadzonki gumi nie mają wystarczającej ilości światła. Chociaż pod krzakami gumi okresowo znajduję bardzo małe samosiewne rośliny, które wyrosły pod gęstą koroną dojrzałych krzewów. Niektóre nasiona mogą kiełkować w drugim roku, a nawet później, ale tylko wtedy, gdy znajdują się w wilgotnym środowisku.
Mam nadzieję, że tak pożyteczna i ciekawa kultura będzie się częściej pojawiać w naszych ogrodach.
Zdjęcie autora
