Po odkryciu Ameryki Portugalczycy wzbogacili nie tylko Europę o nowe odkrycia, w tym gastronomiczne, ale, jak się później okazało, cały świat. Jednym z tych odkryć były orzechy nerkowca - orzechy, które słusznie zajmują pierwsze miejsca na liście najsmaczniejszych orzechów. Ponadto orzechy nerkowca , czyli anakardium zachodnie (Anacardium occidentale) z rodziny sumach, są jedną z tych roślin, które można nazwać bezodpadowymi: wszystko, co daje drzewo nerkowca, jest wykorzystywane przez ludzi do takiego czy innego celu. Kora i liście wykorzystuje się do celów leczniczych, łupiny orzechów - do celów przemysłowych, orzechy i tzw. Jabłka nerkowca - do celów gastronomicznych.
Owoc nerkowca składa się w rzeczywistości z dwóch części: tak zwanego „jabłka” nerkowca i samego orzecha. Nerkowiec "Apple" to mięsisty, bardzo soczysty owoc o słodko-kwaśnym smaku. Na szczycie takiego jabłka znajduje się orzech w twardej skorupce, który dojrzewając nabiera ciemnozielonego, prawie brązowego koloru. Niestety „jabłka” nerkowca psują się bardzo szybko i praktycznie nie nadają się do transportu. Dlatego można je lepiej poznać tylko tam, gdzie rosną - w prawie wszystkich krajach o ciepłym klimacie.
Jeśli dojrzałe orzechy nerkowca można jeść na świeżo bez strachu, to orzechy nerkowca nie są takie proste. Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego, w przeciwieństwie do innych orzechów, orzechy nerkowca nigdy nie są sprzedawane w łupinach? A to dlatego, że pomiędzy skorupką a skorupką, za którą ukryty jest orzech, znajduje się bardzo żrąca substancja kardol, która w kontakcie ze skórą powoduje poważne problemy dermatologiczne (skóra pokrywa się niezwykle bolesnymi oparzeniami pęcherzowymi). Dlatego przed wprowadzeniem do sprzedaży orzechy są bardzo ostrożnie wyjmowane ze łupiny i łupiny, po czym z reguły poddawane są specjalnej obróbce cieplnej, aż olej całkowicie wyparuje (nawet niewielka jego ilość może spowodować zatrucie). Jest to tak niebezpieczny proces, że nawet wśród doświadczonych łupaczy do orzechów często zdarzają się oparzenia tą substancją,w końcu orzechy są cięte tylko ręcznie. Nie próbuj samodzielnie obierać orzechów nerkowca, jeśli masz taką szansę gdzieś w krajach tropikalnych!
Dojrzałe orzechy nerkowca są usuwane z drzewa, po czym orzechy są oddzielane od „jabłka” i suszone na słońcu. Następnie orzechy smażone są w gorącym piasku lub na blachach, aby zneutralizować trujący olej z nerkowców z łupiny, łupinę usuwa się i sortuje na kategorie (na przykład w Indiach jest ich 16). Z łupin pozyskiwany jest bardzo cenny olej z orzechów nerkowca, którym impregnowane jest drewno przeciw próchnicy.
Zastosowanie orzechów nerkowca w kuchni jest niezwykle szerokie: to doskonała samodzielna przekąska, wspaniały składnik sałatek, pierwszego i drugiego dania, sosów i wypieków. Orzechy nerkowca są bardzo popularne w kuchni azjatyckiej, indyjskiej.
Dlaczego orzechy nerkowca są takie wspaniałe? Po pierwsze ma bardzo delikatny maślany smak, a po drugie, jak większość orzechów i orzechów włoskich, odżywczy. Orzechy nerkowca zawierają aż 21% białka, 47% tłuszczów, 22% węglowodanów, witaminy: ryboflawinę (B2), tiaminę (B1), kwas nikotynowy i karoten.
Ciekawe jest wykorzystanie produktów z orzechów nerkowca przez różne narody. Na przykład w Afryce orzechy nerkowca są używane jako środek do wykonywania tatuaży, w Brazylii orzechy nerkowca są uważane za afrodyzjak, lek na astmę, zapalenie oskrzeli, grypę, niestrawność, cukrzycę, na Haiti - lekarstwo na bóle zębów i brodawki, w Meksyku piegi zanikają, w Panamie są leczeni na nadciśnienie, w Peru używają go jako środka antyseptycznego, w Wenezueli leczą ból gardła ... A oficjalna nauka potwierdza dobroczynne właściwości orzechów nerkowca: w szczególności przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, antyseptyczne, tonizujące ... Jedno można powiedzieć: nie każda roślina natura tak hojnie obdarzona jest właściwościami pożytecznymi dla ludzkiego organizmu.
Orzechy nerkowca są bogate w białka i węglowodany, witaminy A, B2, B1 i żelazo, zawierają cynk, fosfor, wapń. Witaminy wspomagają metabolizm białek i kwasów tłuszczowych w organizmie, obniżają poziom cholesterolu we krwi, wzmacniają układ odpornościowy oraz zapewniają prawidłowe funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego. Pomocniczo orzechy te są stosowane przy bólach zębów, łuszczycy, dystrofii, zaburzeniach metabolicznych, anemii.
Wiele osób stara się unikać jedzenia orzechów nerkowca z powodu błędnego przekonania, że są one bogate w tłuszcz. W rzeczywistości mają nawet mniej tłuszczu niż migdały, orzechy włoskie, orzeszki ziemne i pekan.
„Ural ogrodnik” nr 18, 2017
